ჟორაშ დორთინა

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
ჟორაშ დორთინა
by ნარო კოლხარი (ნარიმან იაშაღაშვილი)

სანდროქ სამუშაშე, მუჭო ირონ, შულადირქ დირთჷ დო თინა რდჷ ნორჩალს ქიგლენჯირუკონ დო ქიმიშვანდუკონინ, მუჭო ოსურქ თოლიშ წოხოლე დეპეშა ქიგუფიორუ.

– მურე ენა? – თოლქ გუპირჭონდჷ სანდროს.

– ამდღა ოკო მიდართე ჭუბურხინჯიშა, ჭუმე დიარა რე დო გოპატიჟუნა.

– მიშ დიარა?

– ვამიჩქ პატჷნი, ამარი ჭარჷ, ჟორაქ დირთუა!

– ჟორაქო?

– ო პატჷნი, ჟორაქ დირთჷ დო დიარა რე!

– ქო მარა, მი რე ჟორა?.. ვარა მი პუნს ჭუბურხინჯის?.. აა, ქიგმაშინჷ, ბაღანობას ვორდი, ჩქიმ ბაბუქ მიჸონჷ ფეფუცა ბებჸურე. ფეფუცა ჩქიმ ბაბუშ ოხოლასქირიშ მამდასქუაშ დიანთელი რე... აა, იწკუმა ჟორა ხოლო ჩქინ ნათესე იჸი... ოკო მიდაფრთე.

ოსურქ შარაშ ფარაშ გალე გოტკიცინაფილ ოშიან ქელუდვჷ, ხეჩოლერო ხომ ვემეურქ ჟორაშა, სქან ძირაფა ექ ეშ ვაკონა, მუჭოთ ფარაშინ.

მართალი რდჷ ოსური, აბა ვარდეფით ხომ ვემევურდი ჟორაშა...

ქუმორთჷ ოფუტეშა, ფეფუცაქ დიდი ამბეთ ქიმიღჷ სანდრო, ახიოლჷ თიშ მოულაქ დო მეძობელეფს ქოდუძახჷ.

არძოს ახიოლჷ სანდროშ ძირაფაქ.

– ხომ ქორშ, ჟორა, ამარი, ჩქინ ხასჷლას ოხორანდჷ, ბაღანობას ართო გაფუნა ბურთი ნალაჸაფინა, მეკარეთ გითორედჷ, – უწუ ფეფუცაქ.

– ქო, მუჭო ვაფშ, ფეფუცა ბიცო, ჭიჭე ფშხუ-ფშხუ რდჷ, ვეგლარულედჷ დო ირო მეკარეთ ჸუნდეს... მუჭოთ ქიგეგჷ, ჟორა ფეფუცაშ დასქუაშ ქომონჯიშ მამდასქუაშ მანათალიშ სინჯაჸაშ ბიძისქუა ჸოფენ.

– ათაშ რე, ჩქიმ ჯიმა, ჯგირი რე მოზოჯითინ, ართიან მუნერო ოკო ვოდინუათ? ბოლო–ბოლო, ზისხერი დო ხორცი ვა ვორეთო ართიანიშ? – უწუ სანდროს ართ–ართი ხანერი ქომოლკოჩიქ დო ხე გეგწუღჷ: – გრიშა!

სანდროქ, მუშო ოკო რაგადი, ვეჩინ დო მორდებულო დუდს დუკუნჷ:

– მუჭო ზოჯუნთ ჸუდეს პატიცემულ გრიშა, ხომ ჯგირო?

გრიშაქ გეგნოჯუნჷ:

– ჩქი ჯგირო ვორეთ, მარა არძოშ უმოს დიდი დო სახიოლო ამბე თინა რე, ჟორაქ დირთჷნ, მუჭო გეკეთჷ ფანიაქ, ხვალე ფანიაქო? ოფუტექ, თელი რაიონქ, აბა?!

სანდროს არძოშ უმოსო ჟორაშ ძირაფა ოინტერეს, ქიმერთას, ქიმიახვამას, მარა მუშ ძირაფა თე მომენტის მუთუნინერო ვეგშურდჷ. ბრელი საქვარეფი უღუნია. ასე იდუა სოხუმშა დო ონჯუაშენ ესტრადა–მესტრადა ოკო ქიმიჸონასია. აბა ხუთოშკოჩიან დიარა უესტრადოთ მუნერო იჸინია?

ონჯუაშა ბრელი დრო ვა რდჷ დოსქილადირი, სუმარეფი მოურდეს დო მოურდეს. არძოს ჟორაშ სახელი გეუკირუდჷ პიჯიშა, თიშ ხვამუა დო ცქვაფას რდეს: მუ კოჩიქ დირთჷ, მუჭო გეკეთეს?

ჟორას ქობძირუნქ, იფირქჷ სანდროქ, – მარა უმოსო თინა მოინტერეს, ქიგებგა, სოურეშე დირთჷ თე კოჩიქ. ონჯღორექ დაგურჷ ქუკითხირუდუკონ მითინშა დო ონჯუაშო გეგნოდვჷ თე საქვარი... თექ, დიარას ხომ ქოთქუანანია.

ქუმორთჷ ნარკვანი წუნეფქ. სოიშა სუმარეფს შეფაშა მინაშქვანდესკონინ, მუჭო წესი დო რიგი რენ, არძო მინურდჷ სასუმარო ოთახშა ჟორაშ მიოხვამუშა, ნამუთ ჸვაგოფართელი გორღიმინაფილი აკმოხვადუდჷ სუმარეფს დო დუდს უქანცუანდჷ.

არძო მიახვამანდჷ ჟორას დორთინას, უკული ართიანიშ მეჸუნელო მინურდეს ფარაშ ენაჭარუშა (ხასჷლაშ ოთახის, სოდეთ კარტიშ ლაჸაფი მეურდჷნ).

სანდროქ მიაჸუნ ზღუა კათას, დიო ჟორა გეგნოჯუნ (ართიან ვეჩინეს), უკული მუჭო წესი დო რიიგ რდჷნ, მუშ გოტკიცინაფილი ოშიან წოხოლე ქეწუდჷ ჟენიჩკას, ნამუთ ენმაჭარალო ჸუნდესინ. ჟენიჩკა თიშ მამალას კოროცხუნდჷ ფარას, ნამთინ პროფესიონალი ბუღალტერს ვა აკოროცხედჷ მუშ კალკულატორამო.

თე პროცესიქ, გვალო ჭიჭე, ართი გვერდი სათი მიდეღჷ, უკული ქიმირთვეს ხეწყარი (თენა ხოლო მუჭო წესი დო რიგი რენ. გოკონდა ახალი გითნაულა რდე გოგირდიშ აბანოშენ, ართი ხუ იშენით ოკო ქიგიბე, ხე გემწიშოლე დო უკული შოლირი ხეშქოსალშა ქიმიჯირქუე) დო მინილეს შეფაშა.

შეფაქ გეიფშჷ.

არძოქ ქუდოდოხოდჷ.

– აბა, გეგლეფხვამათ ჯიმალეფი!

– ჯგირობუა თქვანი!

– ოში წანას თქვანი დინახვამა!

– გომორძგუა ჟორას, ჟორაშ დორთინას!

– ირო ჯგირობუაშა მომირთუმუდან!

– ჟორაწკუმა ართო ჩქი ხოლო ჯგირო ვორდათ!

– ჟორას ქიგუალე! კოჩური კოჩის!

სოიშა ჟორას შეფაშა გენიჸონანდეს დო თამადას გეგშაგორუნდესინ, გვერდი კათაქ დიშუმჷ, თენა ხოლო მუჭო წესი დო რიგი რენ.

მუჭოთ იჸუნ ქიმიჸონეს ჟორა. იჸუ ართი მბექ. არძოქ გედირთჷ. მუსიკოსეფქ ტუში ქიგუმბარეს.

დიჭყჷ ოფიციალური შუმაქ. ჟორა თამადაშ ხასჷლას ქიდახუნუეს.

პირველი ჭირქა შვიდობაშ გეშვეს. უკული ჟორაშ დორთინაშ, დიდი ყანწით. უკული მეჸუნელო პაპურო... დიშუმჷ კათაქ.

– ა, კოჩური კოჩი! მუჭო გახარჷ ფანია! მუ კოჩიქ დართჷ ოფუტეს! – მეურდჷ ჟორაშ ცქვაფა.

სანდროს ძალაქ ქიმიაჩჷ, ქოკითხუკო მითინს, სოურეშე დირთჷ თე კოჩიქუნ დო ოშმეშამ კოჩის ქელარაგადუ, ნამუთ ხასჷლას ელუხედუნ.

– ბრელი ხანი რენო იჩინენთ ჟორასჷნ? – ქოკითხჷ.

– ჩქიმი კურთაშ ჯიმა–კოჩი რე, თის ქუგუალე, – უწუ ოშმეშამქ დო ხე ქიგნოდჷ, – მორთი, ხოლო ართი გეფშვათია.

შუმაშე ვარიას მუნერო უწინდჷ სანდრო, ოღონდა ქიგეგას–დო...

გეშვეს.

კათაქ ერუ, ბრელქ მიოტუ სუფრა დო ქუდოსქიდეს ხოჯიშ დუდიშ კონკურენტეფქ (ხოჯიშ დუდი თამადას ეწუძჷ. ენა უციო წესი რე), ხოლო მუსხე რდჷნ ქომოლკოჩი, თინეფწკუმა, მუშო ოკო რაგადი, სანდრო ხოლო.

– კოჩური კოჩი რე ჟორა! მუ კოჩიქ დართჷ ოფუტეს, ა? – კინ ქელარაგადუ სანდროქ ოშმეშამს.

– მუჭო გეხარჷ ფანიაქ, ოფუტექ? თელი რაიონს უჩქჷ ჟორაშ ამბე!

სანდრო ფირქიქ მიდეღჷ: მუჭო გიწოტყურას ზიტყვა ოშმეშამსჷნ.

– ბრელი ხანს ვა რდჷ ჟორა ჩქინ ხასჷლას, მუშო ოკო რაგადი, საქვარი უღუდჷ.

– ოო.

– მანგარი საქვარი, ვარიო?

– ვითოჟირი წანა, ვითოჟირი! – თქუ ოშმეშამქ.

– შორს ზღუას რდჷ, ჩქინი ქიანა დღას ვედიჭყოლიდუანს! ენა მანგარი გერგეზობა რე! მუშო ოკო რაგადი! – სანდროქ მიშელჷ ფორმაშა.

– გაჩენდი, მუს იჩიებუქ, – ოშმეშამქ თოლი ქენაპირჭინუ, – ნამუ ზღუაშ ამბე გაფ? ოხოტიშ ზღუაშიო? დო ვარი ლერსის იჩიებუქ?

– მუ შქას რე აქ ლერსი... ზღუა.

ოხოტიშ ზღუას ხოლო რდჷ ჩქინი ჟორა დო ქოთ ფრანც იოსებიშ დიხას ხოლო! გვალო ჟი! ე, ჩე თუნთეფწკუმა!.. ხომ დირთჷ? მუჭო გეხარჷ ფანიაქ! ოფუტე! თეს ჯოხო კოჩური კოჩი!

– ქო მარა, სონ ოხოტიშ ზღუა დო სონი ფრანც იოსებიშ დიხა? – გუკვირდჷ სანდროს.

– ეე, მუს იჩიებუქ, ბო? სი ჟორას ვეჩინენქო?

– ჟორას მუნერო ვეფჩინენქ, თის ქუგუალე, მარა თი არდგილეფს ჩხომიშ ჭოფუა ქოშილებე, უკული ექსპედიციეფი... მუ მიჩქჷ, – ნინაქ დაკირჷ. – მა მიჩქუდ ხვამარდის სანძღოშ...

– მუშ სანძღო, მუში ხვამარდი დო ჩხომიშ ჭოფუა?

– ჟორა რდჷ დო დირთჷ, პატჷნი! ჩქინი გერგეზი ჟორა! ოპეკური სქუა! კოჩური კოჩი!

– კოსმოსის რდჷ, პატჷნი დო თეურეშე დირთჷ! – ხუმას ეუკინჷ ოშმეშამქ, ნოჸორი გალიქინუ დო ქიმიოძიცუ.

– მუნერო კოსმოსის? უკული მა თე ამბეს ვეგებგენდიო? ნამ მარგალქ ფურინ კოსმოსშა?

– ჟორაშენ ინა კოსმოსი ხოლო რე დო მარსით!

– გომორძგუა ჟორას! ჟორაშ დორთინას! – ისიმედჷ შეფას, – აბა, სი – გიჩქჷ ასე! სქანი უჯგუშ მი პუნა!

– ჩქიმ ჯიმა ქორექ-და, ქომწი, თელი დღა რე თეშენ ფიფრფქენქუნ, – სანდროს დახე ქანგარინჷ, – სოურეშე დირთჷ ჟორაქ?

– ვა გიჩქუნო? – გუკვირდჷ ოშმეშამს, – სი მოშქუმალირი ხომ ვა რექ თეურეშე? – კინ გაძიცინჷ.

– ვარ პატჷნი, დეპეშათ მოფრთი, კერზ–მოჯგირე ვაფუთ ათიანს. – უწუ სანდროქ.

ოშემშამქ წარი გეწირჷ დო დუდს დუკანტალუ:

– დასურო ვა გიჩქუნო?

– ვარი.

– მორთი, მითინქ ვა გეგას, ქოგიწინქ, – ქელაფუცქინ, – ციხეშე გითორთჷ ბაბა, ციხეშე...


გიმათუთა 1984 წანა ოჩამჩირე