პასუხო ვარლამის
სქანი ლექსი კეკლუცი რე, ცქვაფა სინანდვილეშ ჭორით,
ვა გიმარდუქ, ლეგუცი რე, მასხრობაშენ დუმოგორით!
გიშამიწვე კალამიშა, გურ-ხალისო სი ფოფორით!
თეშ გუგოჩქვა, ონჯორეშენ, გილაჸუნდათ ორი-ორით.
მასხაპალი მალაყიში, ბოში ჭკუა-კანდიორით!
ღირსი ვა რექ მადლობაში, ჩქიმ განიშე მანგიორით!
სქანდა ვე მჷმოგამაფუა ტრუბა მუზიკანტიშ ზორით!
ჩქიმი ქება ვე გალობა, ცელქ ხონარი-იადონით!
სიმართლეშენ მა ვჷმნარღე, დემემდურით, გუმაჭყორით!
ჩქიმდა სადიო ვემდგაღე, ტოლენს გეეთანასწორით!
ვაფასათო ბედაურო, ონანგერს იღანს თი ჯორით?
ე მაგალით მის უძირუ: ბჟა დო ძმარი ოკოწყორით!
ფუთიშ ვიშო მუ გოკოდუ, სტამბოლი დო ტრაპიზონით?
შოთა რუსთველქ გჷგოჭყორდჷნ, არძაშ მაფა სოლე გორით?
ბოგა ვა გიჩქჷ. წყარი წკურუმს ვეგიოლა ტომბა-ფონით!
ვა განჩურე სიბრძნეშ დურუმს, უჩენიკიშ შინიორით (შინელით).
ნინა მერჭყვე, მუშო მოკო დო დუგორძღე სი ნიორით?
რაშის ვასქუ კვიციშ ჩორქო, ცქვაფა ჸვაშა მიკიფორით!
მა პასუხი მუ მორთხუა, მეთამამინ, დეეღორით.
სქანი ლერსენს გირთინუა, გეყინტი დო მიინკორით.
ლიპარ ნაჭყეპია. ამჲუბჟა. 1933