მუხური
| მუხური by |
| მაკარ ხუბუა. მეგრული ტექსტები. ტფილისი 1937. |
სოფელი ვორექ ვარა, მა ქალაქი ვა ვორექ.
ჩქიმი ამბეს თქუანქჷ-და, მა გვალო შხვა ვორექ.
ნანდული რე, მა ვა ვორექ ქალაქიში წოდებას!
ვართ კოც მოპწონქჷ დო ვართ მარზენა მორდებას.
ნანდული რე, ფაბრიკა დო ზავოდეფი აქ ვერთუუ,
შარაშ მულას მუველუდი, მარა იქჷ დღას ვეთუუ.
ნანდული რე, აქ ვა რე ზღვაში პარახოდი, ნჷში!
ეშენ მუთა ვორექ მარა, ჰავა მიღჷ შხვაშ უჯგუში.
იშენი შხვა მიჯგუ, მარა
მა უჯგუქ შხვანერით.
-- მუთ უჯგუქ! -- თქუანქჷ და,
ათე წმინდა ჰაერით.
ზარხულც სინჩხე ვა მაფუ დო
ზოთონც ვა მაჸეი ჩხურუ.
შორშა დათხინაფილ მაფუ
აქჲან ცხოვრებაში ღურუ.
ასე ბრელი კოჩი ორე
ათე ჰავაში ძიებას!
ჩქინდა მუთა გაბედინე
ფათარაკი-ციებას.
მიქ ძიება ქიმეჩჷ დო
მოზოჯჷ დო გეეგჷნი,
ინა ხოლო დღას ვა ჸოფე,
აქიანი ჰავაქ ვეერგჷნი.
დჷკი რზენი მომიძჷნ დო
ჟიმოლეშე ტყა დო თხინა.
ჩქიმი სოფელს ველიებჷ
ართი შაურიში ხინა.
სუმარეფი ბრელი მაფჷ
თეშ გურიშენ მეღებული.
მარა ინა ხოლო ვეჸე,
თაქჲანი ჰავა ვერგებუნი!
ჰავა მიღუ ჯგჷრი, წყნარი,
ოშუმალო ხოლო მიღუ
გჷშნაგორა ჸინი წყარი.
ბოლო ზღვასჷ აკათუნ დო
ჟი გვალაშე უღუ ჯინჯი.
მეჰავეში გიორენჯო,
გოჭკადილი მაფუ ხინჯი.
გვალაშ ჰავა ზოხო რენ დო,
ხოლო ზოხო თე წყარიში.
ოჭჷმარე დო ონჯუას
ეფშა ორე ჯარიში.
ხინჯი ირო ეფშა ორე,
ვა რე კოჩიში ნტირია!
ხინჯი ჯგჷრი ვა რენია,
ირო მიღუ თე ნდურია.
მარა ხინჯი თენერი (რ)ენ,
ვარე სოფელიში ბრალი!
იშა ვა დამირკებუნა
ვართი ხანდა, ვართი ძალი.
გჷვაკეთით, ქოთ გობჭკადით,
ჭკუდიში მინაულარო,
მარა მუცუ მიკეთენდეს,
წყარქჷ მორთჷ შერი-ცალო!
ჩქჷნი გჷნაჭკადა ხინჯი,
ხეთე გაჩქჷ ტვერი-ცალო!
ნანდული რე, ირ კოც გიჩქჷ,
მუჭო ხინჯი მიდეღჷ წყარქი.
ხინჯი წყარქ მიდეღჷ, მარა
ჰავაქ ქჷდოსქჷდჷ თაქი.
ხინჯი კჷნი გიჭკადენ დო
ქოთ მობძჷნა ხარჯი, ხანდა.
ჰავა მითინც ვაკეთინე,
აკა ბუნებაში გარდა.
ათე-ჯგუა მუთუნ ვა რე
ცას თუდო დიხას ეშე,
ბუნებით ორენ და, ვარა,
ოჸიდეთ სოთინი ვეშე.
ჭყჷში საჭირო ვაფუნ დო
ვართი ოკო თხილუა!
ვართი ქრთამი გოურცჷ დო
ვართი გურცუ ხირუა.
გუნებით სოდე ვა რენი,
ღალა ვეშილებე იში,
თიშო მუთას გჷგალენა,
ვართი ძალა, ვართი შიში.
თე ჰავა თაქ თეთი ორე,
ხოლოსჷ მაფუნა გვალა.
აშო თაქ მით ვა მურსჷნი,
იშო ვეშილებე ღალა.
ანწჲანიშო გიჩქჷდანი,
მიც დუდიშო ჯგჷრ რსულცჷნი,
ათე-ჯგურა ჰავა ორე
ათე ჩქჷნი მუხურცჷნი.
მოზონჯით, ირგებეთ,
აწი თქვა გიჩქჷნა,
მუჭო ინებენთ!
მიქ მოზონჯჷ დო გეეგჷნი,
ინა ხოლო დიო ვა ჸოფე
აქიანი ჰავაქ ვეერგჷნი!
ილარიონ ცირამუა. მუხური. 30.08.1923