მეტებული ოზე-ყუდე
Jump to navigation
Jump to search
მა თი ოდა გურსუ ბჭუნს,
თაქ გედგუდ დო ვეგედგუნი,
ოთახეფს გემუანო
ბები ვეგლექვაქვალუნი,
ბაბუ ყვანას ვახაჩქუნს დო ,
ვეჩუნუაფ ყებურს ღუმუ.
ქირცხის მეუღუ ნაყუდი დო
გურს იხარენს ჰარამ ღურუ.
უქოთომე ოქოთომე
ეშეძირე ქირცხეფიშე,
ოჩხოულე ორიხინანს,
ონწე ჟიშე კილეძირე.
თი არკვანშა ეშნარდუეფი
არძო მელე ულირირე,
გური მეფხორც ამარ_ამარი,
შურუბუმო ვენკმართინე.
ბიძის გარაჟი უმანქანეთ
გიმიჯინე საცოდალო,
მაჭარი ვაშიშინუნსუ დო
ვეშაყარუ სამაყალო.
მიში ნახანდიქ მის დასკიდუ,
ვაუჭუანს გურსუნფერს,
თეცალი ბედის მუ უწუა,
ვობუნქ ჩილამურს ჩხეს.
ქიმმენატრებ სიხანგეშან,
მაჭარუაფ თინწკმა ლერსი...
მარა ლერსი მუს ოხვარუ
გაჭირებას ათეშნერსი.