მა დო სერი (ედემ იზორია)
ასე მუჟამც თე ლაწკარც ბჭარ, შქასერ ბორჯი იჭუ, ფურუ
ქაქალ სარკეს მჷთნაბარა ვეშ არიკეფც იკაფურუ.
თუთათ ფინილ ელჷ–მოლსჷ გაქუნ ნორჩალ ვარჩხილიში,
სარკეშ წოხლე იკანწ–იკვანწ ტანი სქვამი პეულიში.
ტორონჯიშფერ სჷმეტეფით ცა თეში რე დოსვარილი,
ეთეში რე ეფშა ლებათ მუჭოთ რითმათ თე ჭარილი.
ონოფულე ჩხორიათჷ ეთეში რე გოქიტილი,
ეთეში რე ერჩქალერი მუჭოთ მა მაფ გურ მეჭვილი.
სომხანი რე მა ნოფული გურც ტომბას მაფ ტყობინელი,
ვაუცხადუქ მითინცჷ-დო სოთინ ვამაფ მოშინელი.
მუ უჩქუნა მაჸალეფცჷ მუ ნარღი რე გურც ფულირი,
ვარა მუ რე საუკუნოთ გურიშ ტომბაშა ულირი.
ვემჲახირე ჰამო წუთის გურც ჯურღუმც მუთ ფულირ მაფუ
ონოფულეს ვემდამიღანც ცირაშ ხუტოლჲ დო ფერაფი.
ვართ ლურიში მეკუსაფას, ვართჷ კულა ღვინით მოფშას,
ვახვამილე მუთ ინომიძ გურიშ უჩა სიტომბაშა.
ხვალე სერცჷ ოსინთეშე კაკაჩია, თოისერცჷ
უჩქუ ჩქიმი ონოფულუ, არძა უჩქუ ჩელა სერცჷ.
უჩქუ მუჭო დეომბობლი, მუჭო იბნე დო იბნწარი,
ჩქი ჟირ ვორეთ თე ქიანას: მა დო სერი, მა დო სერი.