ლჷმა

by დანიელ ფიფია

ლჷმაშ ღორონც გაკურცხინ -
ზარბაზანი გურგინჷნც,
ცხენი-კოჩი გილერულე
მაფურინე ფურინჷნც.
მუჭო შხუშხუ კირცხნ თეში
ტყვიეფი გილეტურინუნც
ქომოლც შეაფირქენც დო
ძაბუნც გურც დუჸვილუნც.
ამარი ტყვიაქ ქმოხვად
სალდათის კიდირც.
ქდანთხ დიხას აშეჯგვაჯგვ
აშანჩურუნც ზისხირც.
ასე ოკო ღურუდასი
უჭკადუანც კიბირც,
მარა მირე კითხენცი:
„ჯიმა მურე გიჭირცი?“
ემერ კოჩი გეგნოლასე
დუდშა ქიპუტონუანც
მაჸალეშა სოფილ კუჩხის
ხურხიშა იხუტოლუანც.
ქოთი ინგარც, ქოთი იბირც
მინი გვალო კარკაცანც
ტყვიაქ ქეშიცოდილუ
ვაგანწარ დიდი ხანც.
თეურე ბოში ეულირც
ხე დო კუჩხი სოფილ აფუ,
ნანაია სორექია
დიამუშის ქოუძახ
საცოდარ მუში ზისხირც
ღეჯიშორო აშეჩქვაფუ.

               1914 ობუჯი.