კუჩხა
ღუმა გიმასისმარჷ:
შალკო ჯიქიაშ ჸუდეს,
შეფა ქორდჷ გონწყუმილჷ დო
მოინალეფი ჸუნდეს.
ფართას რდჷ არძა კარი,
არძა გინალ-მინალჷ,
მუდგარენს ელუდეს დო
მეჭყვადილჷ რდჷ ნინალჷ.
მინჷ ღობერშე გინმიჯინედ
დო მინჷ შარას ქიგლარდჷ,
ხოთო ქიფჩინჷ, ღუღუნჷ ქიფჩინჷ,
თევრე გერდჷნ გიგლა რდჷ.
თუდოლეშე იჯინედეს,
თეურეშე ელუდეს,
ბუხუტი დო ამერანჷ
ართიანს ელურდეს.
უცფას შეფას მიდგარენეფქ
გეტახეს ღაჭალჷ,
მუკვოჯინინჷ _ არგუნამო
კიმოქ გეგნიკვანჭალჷ.
შალიკოშჷ კარშე ჭიჭე თუდო
ქორშუნანდა, ოსქი რდჷ,
ეთეიშა ქიმერთუნი
კიმოქ ხოლო გოსქიდჷ.
მაშქურინ დო მუდგა რდუნი
გეიშმაკურცხინ თეფერს,
ვიშო ვეგეპუნაფუთუ,
სისმარქ ვაგმათებეს
დო ნაძირეფ სისმარჷ რდჷნი,
მარდჷ მეუჯღუნი ღორონთს,
კინჷ ქიგნუოჯინ ჩქიმი განსჷ დო
არძა გეგნობკოროცხი.
უკულჷ ფირქეფქ მიდამიღჷ დო
მიმაჭვჷ ართო გურქუ,
ბრელს ეფშა აფჷ მაღაზა დო
ენეფს ბრელი ურკუ.
ირკოც მეჩასჷ დო ვარა,
ვართჷ მითინშო ვარდას,-
ათე ფიქრეფს ვორდინ თეში
ქუგმოთანდჷ ფართას...
გოთანდჷ დო გოთანა რე,
ამდღა რე კუჩხა,
ღორონთი, მითინს ვემიარკა
მუში თია ფუჩხა!
უჩა სისმარჷ ჩეთ ეთმურს,
არძას ჩეთჷ გეუჸონი,
ჸაშა მუმული ქიგმუხუნე,
ხასლას დადული ქელუჸონი!