თავისუფლება.
ჩქი ვორეთ დიდ ხვამარდი
დო მებჩურუნთ უჩა ზღვას.
ჩქინი საქმე ათენა რე:
ქეკუონჩურათ მელენ ძგას.
მელე გეკმანჩურესჷ-და,
თექი ქობძირუნთჷ დღას.
მარა ნტერი მაჩერენა,
დიო ვავორეთჷ შქას.
ნტერქ გვალაში მაშხვა ღუზა
ინი ზღვაშა გოუტუ.
ჩქინ ხვამარდი რკინაშ ჯაჭვით
ათე ღუზას ქოუსქუ.
წიმი მიიქანჩუანდ
ჩქინ ხვამარდი ამდღარიშა,
მარა მუთაქ აღოლუ
რკინაშ ჯაჭვი მანგარიშა.
აჰა! ასე ვიშ გოსოფუ
რკინაშ ჯაჭვი ხვამარდიქ.
ათეთ ართი დიდ ნაბიჯი
ბჟაიოლშე გოდგჷ თიქ.
ამდღა მა თქვა მოგიხვამანთ
თე ნიბიჯიშ გოდგუმას.
იმენდი რე ნაბიჯემც
ხოლო გობდგუნთ ანწი შხვას.
ათენა რე, ჯიმალეფი!
არძაქ გიბკურცხინეთინი.
უსამართლო ხელმწიფეს
ტახტი გელვურთინეთინი.
ჩქინ კოჩური უფლებეფი
ჭე ვარა დიბრთინეთჷნი.
ასე რკითხენთ: მუ გოკონა?!
ანწი მუს აპირენთჷნი.
მუჭოთ ამდღა ორწყეთჷნი,
ნება ქორე ჩიებაში.
ნება ქორე ჭარუაში,
საზოგადო ყრილობაში.
ნება ქორე, ტანჯულემქ
გებგათ ჩქინი სატკივარი
უშქურანჯო ართიანც
ქოუწუათ სამძიმარი.
ნება ქორე, ურჩქინდემქ
ექიმიშა მებრთათჷნი.
ჩქინი ჭირცჷ მუ ჯოხონი,
თის გაიწობკითხათჷნი.
თე ჭირც მუთი ოხვარუნი,
არძაქ თინა გებგათჷნი.
რეცი გაიწუუღათ დო
აფთექაშა მებრთათჷნი.
მარა ვავა! ჯიმალეფი!
აფთექა რე ეჭკადილი.
ზარბაზანით კარც გერენა
გვერშაპეფი ეჭყვადილი.
ჩქინი ტანჯვა ვანარღუნა,
ცოდათ რენა ეფშაფილი.
შუნა, შუნა ზისხირც, მარა
გვერდო რენა მორძღაფილი.
აფთექაშა გილუბუნა
ჩხორო ფულანდიში კარი,
მათხილარო გეურენა
ჭყელი ნგერეფიში ნჯარი.
ინეფწკალა ვაგუურცუ
ვართი სიტყვა, ვართი ქრთამი.
ჩქი მირცხენა ხვალე ართი:
შეგნება დო ჩქინი ნძალი.
მორო! მორო! ჯიმალეფი!
ნება ქორე ჩიებაში.
მარა წამალ ვამიღუნა
ანთება დო ციებაში.
დუდიშ ჭუა, ქვარაშ ჭუა,
ჩხურუში დო შქირენაში
წამალქ ვამაშიისჷ-და,
ვაგომითანდუნა დღაში.
გობკურცხათჷ, ჯიმალეფი!
არძაქ ხელეფჲ გაგიმიბღათ.
უსამართლო ხელმწიფეს
სრულას ტახტი ოკუვრღვათ.
აბრაგემც, თხობელემც,
ნგერემც ბოლო მოუღათ.
პაპემც, შარას ჩილათირემც,
სახარება გოუნწყათ.
ზუგდიდი, 1904