ვარდი.

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
please do not remove empty parameters (see the template documentation).
ვარდი.
by ჯვეში მარგალური პოეზია
წყუ:მაკარ ხუბუა, მეგრული ტექსტები. ტფილისი 1937.

ბახჩას ართი ვარდი დობრგი, წილუა მოკოდჷ, ვა მასოფჷ.
მუჭო ანდამატინ თეში, თიშ ჸოროფაქ მა ოპჭოფჷ.
ჯვეში ვარდიქ გუმაჯოგჷ, ახალ ვარდიქ მეჸოროფჷ.
ვარდიშ გეშა ბდინიკონი, ღორონთქ თინა მიჭყოლოფჷ.
პირა ვარდიშ უჯგუში რექ, თიშენ გოცქვანქ ვარდიშ ნერო.
სქანი სახეს ქობძირუნქჷნ, ებობრჯებუქ ოში-ნერო.
ართი დიხას გაფჩენდუქ დო, ვეფხვარხვალუქ ჯაში-ნერო.
ეშე-გიმე შურსჷ პკაშჷ, ვა მათქუე მოძინელო.
დოპილუნა უთქვანობა, მუ ფქიმინათ ვა მიჩქუნა.
ბჟა, თუთა დო მურიცხეფი თქვა სისქვამეთ ვა გიჯგუნა.
დღაშ დო სერი ართი ენ დო მეტი ღონე ვა მიღუნა.
თე აზრიშა ვემშართათ და, ჩქინი ცოდა გაღალუნა.
შხვა ცირენსჷ თქვა გიშაჩქუთ, მუჭო ძიას ბრილიანტი.
წორეთ თქვა ოკო ზოჯუნდათ ჯგირ მორთელიშ დჷნაბადი.
ხე გვანილი, ფუხურუა, გალიაში მითჷნარდი,
თქვა მის ეღირსებუთჷნი, საყვარელი თიში მარდი!
ირ წამი დო მინუტისჷ მაფუნა თქვან დუდიშ ნარტი.
თქვან მასქვამა ვეჸუაფჷ მუთუნ კამკასიაშ ვარდი.
თე-დო-თენერ ეშმაკური, ბოში, აქჷ ვა გჷგალენა.
მა ვარდიში ფერი ვორდენ, თქვა მუს გორგუთ, მუსჷ რჯენა!
თქვანი ჯგუა ბოშიშ ჸუნა ჩქი რჯულიშე ვა მობძენა.
ჩქიმი დუდი ვა გაშინან, ჯგირო გიჩქუდანი თენა!
ტყურათ შრომა მუშენ ძირი დო დუდი მუშოთ დიხენდი?
მა საჩილოთ გაშიდინი, გიღუდუო თიში მენდი?
სქანი ჯგუა ბოშიშ ჸუნას მა დღასჷთჷ ვა ფიფქრენდი.
მა სქანოთ ვა ვორექჷ დო სი შხვადო დიგორი ბედი.
ყორანს ვარდი მუშოთ ოკო, ნინძგით გილუღუდასჷნი?
ჩქიმ ნერ ცირა მუშოთ გოკო სქანი კარეს რჸუნდასჷნი?
იმდღარი დღაქ სი დუგანწყუ, მა თექ მულამრჩუდასჷნი!
ინა ჩქიმოთ გეჲდგჷმუნო, უჩათ ქიგერჭუდასჷნი!
თიცალ ოსური მიჸონი, ხეში სქიბუთ ქუნდასჷნი,
ვართ იბონდას, ვართ ირცხონდას, ტუტას მუშაძუდასჷნი.
ძღაბი, სი ჩქიმოთ ვეჸიდა, ვართი დუს მიკიპტენქ თელო!
სი მშვიდობით იცოცხლი დო მა ბღურედა სქან სანთელო.
ვა მომისპა ზღვა დო გოლა, ვაწმაჸონა საძაგელო!
თენეფ მუჟანს გუმაშინენ, თითეულო სოლე პჭარა!
კიბირ ბროლიშ, თოლ გვირალი, ტანი კიპაროზი-ჯგურა!
ვემკომირთა, შხვაშა ვედა, ვემმოტუა, ვა დოღურა!
სქან ჸოროფა ქოპილუნს დო მუს შერძინენს ჩქიმი ღურა?
ჯგირო იპიდინ მიჩქუდუ, დღასჷ ვა ნობძირუექი,
სქან გურიშენ მა საწყალი დაჩხირს ქეშნობრინუექი.
დღაშით ნობწვალებუექ დო სერით ვადნობჯირუექი.
საარიკო ჯოჯოხეთის თაქნე ქუნობძირუექჷ.
გურსჷ ბრელი მიჭირს მარა, აქ ინეფი ვა მაჭარე.
ჩქიმი ბედის თენა ნოძვე, ღურა დღაშა მა იპწვალე.
თენა სამართალი რენო, სი იძიცე, მა იმნგარე!
სქან დო ჩქიმი მოშორება ცოდაშ მეტი მარდი ვარე.
ბოში-კოჩიში ნათესეს თაში მუშენი მაწვალე!
მუთუნ დუდი დოხთურეფი ჩქიმი ლახალას ვამმალე.
ანთება დო გურიშ ჭუაშ სი რექ ჩქიმი მეწამალე.
სი ზოჯუნდა, ჯგირო ორდა დო მა ბდინაფედა ხვალე.
ბოშ! მუსი რე იჩიებუქ, შურო ვა ნორღვენო ჭკუა?
ოგარალო დუდი გიძუნ, გოჭირუნო მუთუნ ჭუა?
მისი რე სი უბედუქჷ, მიში დინაფილი სქუა!
ჩქიმ მეტ ძღაბიქ ვა გაშუო, დუსჷ ქოფექ გინგოწუა!
მუთ რე მა სი გაჭოფექჷ, ეშმაკურო მორთინუა.
მარა ტყურა გაჸუაფჷ, ტყურელო დროს ოდინუა.
ნამუშ ღრისი ვარექინი, ხესჷ ნუმ უპოტინუა.
მეტ მუთუნი ვა გაბედა, ონჯღორეს მუგოძირუა!
სიზჷმარო კუბოს ვორდი, დინობძუდი, ვაპჸორდუდი.
შორშე თიშენ გიჯინედი, სქან ჸოროფას ვა ვონდუდი.
სქანი ჸოროფა ქოპილუნს, ქომიშინუანსჷ გურსჷ.
დღაშით ამაბორჯენსჷ დო სერით ვა მარზენსჷ ლურსჷ.
მუ ფქიმინა მა ბედი ჭვილქ, მიდამირთჷ ღონექჷნი!
გასაკვირო მიგოჩქუნო, თეზჷმა ხანს ვორექჷნი.
ახავაი ჩქიმი ცოდა, ჩქიმი ბედქი აკიჭჷნი!
ანთასიშახ ქჷმიბდომი წორეთ სქანი გოჯოგაფა.
მარა იშენი ქომიჸორქ, ტყურათ ვოძირი დუს ჯაფა.
უსქანეთჷ ჩქიმი ცხოვრება, ჩქიმი შურიშ ეშალაფა!