ვაგმაგინ მი ვორექ
ვაგმაგინ მი ვორექ,
მიძახუნა თოისერც.
კოჩიშ ნინა თიჯგუა რე,
ირო თქუანც მოძინელც.
ენკერიას გევორექ,
ცას უჯინექ გოძიცელც.
ფირქეფც ხოლო ვონძალუქ,
უფაფუა მუნაფას.
ირო მივაცანცალუქ,
კოჩიშ გურიშ წყუნაფას.
მეჩირთიო ჩქიმიწკჷმა,
ჩე ოჭმარე დომიმუნი.
ინიშ-ინი ნობღვე ლიმა
შურ დო გური გოლიმუნი.
ჩეჟიერშა უსამართო,
დღას ვა მიწყორუაფ,
თხა დო გერი ხოლო ართო
მა თაქ ვა მომგორუაფ.
კოჩქ გლახა ვა თქუასუნ,
ინა იშენ ვანტირე,
გალე ორქოქ გათუასუნ,
დინახალე ცხვანტი რე.
მარგალქ ფსუას დურქიასუნ
თენა ჩქიმი ნარტი რე.
დუდშულერი კათაშ ზიტყვა,
ღორონთიში ხატი რე.
ათე ლერსეფც ქიმვოშურდი,
მითა მიჸუნც მათირე,
მუშ მამონკა ჸოფე შური,
ენა სოლე მანთირე.
ჩქი ართიანც უძახათ –
ღურა დღაშა ვა ღურა.
ჸოროფილო გილაბრთათ,
ოდო დომიძახუნა.
თიშო ხოლო იმჭუათ,
ინა არძას მოხუნა,
გუროჭვებელ იბჭუათ,
დღაშითუ დო ონჯუათ.
მიდგარენც ვა გაგინე,
ამდღა ხოლო იკვირაფ,
კოც მუჭო ვანგარინე, –
ნგარას შური იძირაფ.
ხიოლ რენ-და, მახიოლან,
ბაწარ წირეს გიართაფუ.
ადამიერც ოკო ორან,
ვარა ირფელ ართი აფუ.
მორაგადეს ურჩქილათ
ჯგირი თქუ-და, ვებშურათ.
წანეფ მუკურც, უჯინათ,
ართ წყარ ჟირშა ვემჩურათ.
მუ იჸუაფ თე ჟი, თუდო,
თენა ხოლო ვებჩიათ,
ღორონთ ვაგვამორსათუ დო
შური ვა დიბჩიჩიათ.
მა თაშ თიშენ გეგოძახა,
თეზმა გლახა, ფურშენი,
დო გოძირა ირფელც თახმას,
ფოთქვის ვემთიჸურშენი.
სი კინ კეხის ორთინუა,
შურო ვა რშუ დუნაბარ.
სანცხვარებელც ოდინუა, –
ქარ-ბორიაშ დუნანბარ.
სოლე მოურც ათე ჭარა,
განჩინება ვეგებდვით.
ბრელ მუდგარენ ბძირით, მარა
თინა ხოლო ვეგებგით.
ღორონთქ კოჩო გორჩქინდუ დო,
ოჩხოულეს ქიდებად, –
ღურათ ღურუს ორჯგინუ დო
თელ რექია, გირაგად!