Jump to content

ახლა მარტო ვარ და მე ვსაუბრობ

From Wikisource
ახლა მარტო ვარ და მე ვსაუბრობ
ავტორი: ტერენტი გრანელი


ახლა მარტო ვარ და მე ვსაუბრობ
რაღაც იშვიათს.
არ ვიცი, რატომ და ღამით უფრო
მეტი შიშია.

უკვე გათავდა ეს აგონია,
ვგრძნობ დაღლილ მკლავებს.
ახლა ღამეა და მე მგონია,
დანით მომკლავენ.

ელავს ვენერა, მიწა ძირს გდია,
ქსელში გავები.
ცაზე მთვარეა და ისევ კრთიან
შორს ვარსკვლავები.

რესურსები ინტერნეტში

[edit]