არავინ მოდის და ვატყობ, რომ

არავინ მოდის და ვატყობ, რომ ავტორი: ტერენტი გრანელი

არავინ მოდის და ვატყობ, რომ
ჯობდა სამარე სხვაგან მეპოვა.
საშინელია ეს სავადმყოფო,
სიკვდილის ბინა და სამეფოა.

მიწიდან მოდის ღამე თანდათან,
საღამოს ბაღში ჰქრიან ბინდები.
არ შემიძლია, გული გათავდა,
მე ფრთას შევისხამ და გავფრინდები.

რესურსები ინტერნეტში

• მამარდაშვილის ციფრული ბიბლიოთეკა