ဧကအနာဂါမိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၁၆-ပိယဝဂ်
၈-ဧကအနာဂါမိတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ကာမေသု စ အပ္ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော, ဥဒ္ဓံသောတောတိ ဝုစ္စတိ။
(ယော ဘိက္ခု၊ သံသရာရေး, လာမည့်ဘေးကို, မြော်တွေးရှုတောင်း, အကြင် ရဟန်းကောင်းသည်။) အနက္ခာတေ၊ ဘယ်သူဖန်ဆင်း, ဘယ်အဆင်းဟု, အလျင်း မဆိုအပ်, နိဗ္ဗာန်ဓာတ်၌။ [အက္ခာယတီတိ အက္ခာတံ၊ န+အက္ခာတံ အနက္ခာတံ။ ဓမ္မဋီ။] ဆန္ဒဇာတော၊ အားထုတ်ခင်မင်, ဖြစ်သောလိုချင်မှုရှိသည်လည်းကောင်း။ မနသာ၊ အောက် မဂ်ဖိုလ်အကုန်, စိတ်သုံးစုံဖြင့်။ ဖုဋော စ၊ နိဗ္ဗာန်မြတ်ဆီ, ဖြန့်ရောက်သည်လည်းကောင်း။၂ ကာမေသု၊ ငါးပါးအာရုံ, ကာမဂုဏ်တို့၌။ အပ္ပဋိဗဒ္ဓစိတ္တော၊ အနာဂါမဂ်, ပယ်ခွာချက်ကြောင့်, မဆက်မစပ်, မဖွဲ့အပ်သောစိတ်ရှိသည်လည်းကောင်း။ သိယာ၊ ဖြစ်ရာ၏။ (သော ဘိက္ခု၊ သံသရာရေး, လာမည့်ဘေးကို, မျှော်တွေးရှုတောင်း, ထိုရဟန်း ကောင်းကို။) ဥဒ္ဓံသောတောတိ၊ သုဒ္ဓါဝါသ, ထက်ဌာန၌, မုချဖွဲ့စပ်, တဏှာဝဋ်ဟူသော အနှောင်အဖွဲ့ရှိသူဟူ၍။ ဝါ၊ သုဒ္ဓါဝါသ, ထက်ဌာန၌, မုချစီးတတ်, အရဟတ္တမဂ်ဟူ သော အလျဉ်ရှိသူဟူ၍။၃ ဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။ (ပါ-၂၁၈)
၂။ ဖုဋော။ ။ ဖရိတ္ထ ဖရီယိတ္ထာတိ ဝါ ဖုဋော၊ ဖရ+တ၊ ဖ၏အ-ကို ဥပြု, ရ်ကိုချေ, တကို ဋပြု(နီဒီ-၄၈၁)၊ “ပူရိတော(ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊၁၈၉)”ဟူသော အဖွင့်အလို ဖရဓာတ် ဗျာပနအနက်, “ဖုသိတာ(ထေရီ၊ဋ္ဌ၊၂၀)”ဟူသော အဖွင့်အလို ဖရဓာတ် ဂတိအနက်ဟု ယူရာ၏။
၃။ ဥဒ္ဓံသောတော။ ။ သောတအရ “တဏှာ, ဝဋ်, မဂ်”ဟု ၃မျိုးရ၏၊ ထိုတွင် တဏှာနှင့် ဝဋ်ကို ရသောနည်း၌ သောတသဒ္ဒါ ဗန္ဓနအနက်တည်း၊ မဂ်ကိုရသောနည်း၌ မဂ်သည် ရေအလျင် နှင့်တူသဖြင့် သဒိသူပစာရ, ဥပမာတဒ္ဓိတ်အားဖြင့် သောတမည်သောကြောင့် သောတသဒ္ဒါသည် “အလျဉ်”ဟူသောအနက် ဖြစ်သင့်၏၊ သောတအရ ၃မျိုးဖြစ်သော်လည်း ဝိဂြိုဟ်မှာ “ဥဒ္ဓံ+ သောတော အဿာတိ ဥဒ္ဓံသောတော-အထက်သုဒ္ဓါဝါသဘုံ၌ သောတရှိသူ(ထေရီ၊ဋ္ဌ၊၂၀)”ဟု တစ်မျိုးတည်းသာတည်း။ (အဘိ၊ဋ္ဌ၊၃၊၄၉၊ အနုဋီ၊၃၊၄၉၊ ပုဂ္ဂလဘာ-၁၆၄၊ ၅၀၇)
ဧကအနာဂါမိတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။