Jump to content

ဥပကာဇီဝကဝတ္ထုဂါထာ

From Wikisource

၂၄-တဏှာဝဂ်

၉-ဥပကာဇီဝကဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၆၂၉။ သဗ္ဗာဘိဘူ သဗ္ဗဝိဒူဟ မသ္မိ, သဗ္ဗေသု ဓမ္မေသု အနူပလိတ္တော၊
သဗ္ဗဉ္ဇဟော တဏှက္ခယေ ဝိမုတ္တော, သယံ အဘိညာယ က မုဒ္ဒိသေယျံ။

(ဥပက၊ ဥပက!) အဟံ၊ ငါသည်။ သဗ္ဗာဘိဘူ၊ အလုံးစုံသော တေဘူမက တရားတို့ကို လွှမ်းမိုးတော်မူနိုင်သည်။ သဗ္ဗဝိဒူ၊ သဗ္ဗညုတဉာဏ်ဖြင့် အလုံးစုံသော စတုဘူမကတရားတို့ကို သိတော်မူပြီးသည်။ [သဗ္ဗညုတညာဏေန အဝေဒိံ၊ မ၊ဋီ၊၂၊၁၄၁။] သဗ္ဗေသု၊ အလုံးစုံကုန်သော။ ဓမ္မေသု၊ တေဘူမကတရားတို့၌။ အနုပလိတ္တော၊ တဏှာ ဒိဋ္ဌိတို့သည် လိမ်းကျံတော်မမူအပ်သည်။ သဗ္ဗဉ္ဇဟော၊ အလုံးစုံသော တေဘူမကတရား တို့ကို စွန့်လွှတ်တော်မူပြီးသည်။ တဏှက္ခယေ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ အရဟတ္တဖိုလ်၌။ (အရဟတ္တဖိုလ်တုန်းကထဲက)။ ဝိမုတ္တော၊ လွတ်မြောက်ပြီးသည်။ (တစ်နည်း) တဏှက္ခယေ၊ တဏှာ၏ကုန်ရာ နိဗ္ဗာန်၌။ ဝိမုတ္တော၊ အာရုံပြုသောအားဖြင့် လွတ်လွတ်ကျွတ် ကျွတ် သက်ဝင်တော်မူပြီးသည်။ [ရှေ့ ဓမ္မ၊ဋ္ဌ၊ နောက် ဝိ၊ဋ္ဌ၊၃၊၂၄၅။ မ၊ဋ္ဌ၊၂၊၉၄။] အသ္မိ၊ ဖြစ်၏။ သယံ၊ ကိုယ်တိုင်။ အဘိညာယ၊ အလုံးစုံသော စတုဘူမကတရားတို့ကို သိ၍။ ဝါ၊ သိခြင်းကြောင့်။ ကံ၊ အဘယ်ပုဂ္ဂိုလ်ကို။ ဥဒ္ဒိသေယျံ၊ ဤသူကား ငါ့ဆရာဟု ညွှန်ပြရ ပါတော့အံ့နည်း။ (ပါ-၃၅၃)

၁။သဗ္ဗဉ္ဇဟော။ ။ သဗ္ဗေ+ဇဟိံတိ သဗ္ဗဉ္ဇဟော၊ ဆန်းကြောင့် ဗ္ဗ၌ နိဂ္ဂဟိတ်လာ၊ ကု သိုလ်နှင့် အဗျာကတတရားသည် အပ္ပဟာတဗ္ဗတရားဖြစ်သော်လည်း ထိုကုသိုလ်အဗျာကတနှင့် စပ်သော ကိလေသာတို့ကို ပယ်လိုက်လျှင် ကုသိုလ်အဗျာကတလည်း ဖြစ်ခွင့်မရတော့သော ကြောင့် ကုသိုလ်အဗျာကတကိုလည်း ပယ်ရာရောက်၏။ (သာရတ္ထ၊၃၊၁၆၄၊ မ၊ဋီ၊၂၊၁၄၁)

ဥပကာဇီဝကဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။