အပုတ္တကသေဋ္ဌိဝတ္ထုဂါထာ
၂၄-တဏှာဝဂ်
၁၁-အပုတ္တကသေဋ္ဌိဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
ဘောဂတဏှာယ ဒုမ္မေဓော, ဟန္တိ အညေဝ အတ္တနံ။
ဘောဂါ၊ မရမနေ, အရဖွေ၍, ထွေထွေစုဆောင်း, ဥစ္စာအပေါင်းတို့သည်။ ဒုမ္မေဓံ၊ ကံကျိုးမမြင်, ဉာဏ်မယှဉ်သည့်, လူတွင်လူအ, လူ့ဗာလကို။ ဟနန္တိ၊ အပါယ် ဘေးမှ, ပြေးမရအောင်, ဖေးမမကူ, ကိုယ့်ရန်သူသို့, လစ်လျူရှုကာ, မငဲ့ညှာဘဲ, ဖွဲ့ကာ ရစ်မွှေ, သတ်ဖြတ်လေကုန်၏။ စ၊ ဆိုအပ်ခဲ့ဟန်, တမျိုးဖန်သည့်, ပြောင်းပြန်ဖြစ်ပုံ, စနစ်စုံကား။ ဘောဂါ၊ မရမနေ, အရဖွေ၍, ထွေထွေစုဆောင်း, ဥစ္စာအပေါင်းတို့သည်။ ပါရဂဝေသိနော၊ နိဗ္ဗာန်မြို့နန်း, ဟိုဘက်ကမ်းကို, မျှော်မှန်းခါခါ, ဖွေရှာကြတောင်း, သူတော်ကောင်းတို့ကို။ နော ဟနန္တိ၊ အပါယ်ဘေးမှ, ပြေးမရအောင်, ဖေးမမကူ, ကိုယ့် ရန်သူသို့, လစ်လျူရှုကာ, မငဲ့ညှာဘဲ, ဖွဲ့ကာရစ်မွှေ, မသတ်ဖြတ်နိုင်လေကုန်။ ဒုမ္မေဓော၊ ကံကျိုးမမြင်, ဉာဏ်မယှဉ်သည့်, လူတွင်လူအ, လူ့ဗာလသည်။ ဘောဂတဏှာယ၊ ရှာဖွေစုထား, ဥစ္စာများ၌, ဖြစ်ပွားပေါ်လာ, စွဲတွယ်တာသည့်, တဏှာလက်နက်, ဓား သန်လျက်ဖြင့်။ [ဘောဂေသု+ဥပ္ပန္နာ+တဏှာ ဘောဂတဏှာ။] အတ္တာနံ၊ ဘဝဖန်လာ, သံ သရာမှ, ခုခါထိပင်, ပြစ်မမြင်သည့်, အချစ်ခင်ဆုံးဆို, မိမိကိုယ်ကို။ အညေ ဣဝ၊ ကိုယ်မှတစ်ပါး, အမုန်းပွားသည့်, အခြားသောသူတို့ကိုကဲ့သို့။ ဟန္တိ (ဟနတိ)၊ ဉာဏ် မြင်ကင်းလျက်, မိုက်တွင်းနက်၍, ဆက်ဆက်သံသရာ, အရှည်ကြာအောင်, မှန်စွာ မသွေ, သတ်ဖြတ်လေတော့သတည်း။ [အကျဉ်းပေးလိုမူ “ဘောဂါ၊ သုံးဆောင်ဖွယ်ရာ, ပစ္စည်း ဥစ္စာတို့သည်။ ဒုမ္မေဓံ၊ ပညာမရှိသူကို။ ဟနန္တိ၊ သတ်ကုန်၏။ စ၊ ဗျတိရိက်ကား။ ပါရဂဝေသိနော၊ နိဗ္ဗာန်ကို ရှာမှီးသူတို့ကို။ နော ဟနန္တိ၊ မသတ်ကုန်။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသူသည်။ ဘောဂတဏှာယ၊ ပစ္စည်းဥစ္စာတို့၌ ဖြစ်သောတဏှာဖြင့်။ အတ္တာနံ၊ မိမိကိုယ်ကို။ [ဆန်းကြောင့် ရဿပြု၍ ဂါထာ၌ အတ္တနံ”ဟု ရှိ၏။] အညေ ဣဝ၊ အခြားသူတို့ကိုကဲ့သို့။ ဟန္တိ၊ သတ်၏”ဟု ပေး။] (ပါ-၃၅၅)
အပုတ္တကသေဋ္ဌိဝတ္ထဂါထာနိဿယပြီးပြီ။