အနိစ္စလက္ခဏဝတ္ထုဂါထာ
၂၀-မဂ္ဂဝဂ်
၂-အနိစ္စလက္ခဏဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
အထ နိဗ္ဗိန္ဒတိ ဒုက္ခေ, ဧသ မဂ္ဂေါ ဝိသုဒ္ဓိယာ။
သဗ္ဗေ၊ အလုံးစုံကုန်သော။ သင်္ခါရာ၊ လေးဖြာကြောင်းစု, ပေါင်း၍ပြုအပ်, ရှု မှတ်စရာ, လောကီခန္ဓာတို့သည်။၁ အနိစ္စာ၊ မမြဲကုန်။ ဣတိ၊ ဤသို့။ ယဒါ၊ အကြင်အခါ ၌။ ပညာယ၊ ဝိပဿနာပညာဖြင့်။ ပဿတိ၊ ရှု၏။ အထ၊ ထိုအခါ၌။ ဝါ၊ ထိုမှနောက်၌။ ဒုက္ခေ၊ ခန္ဓာဝန်ကို ရွက်ဆောင်ရသော ဒုက္ခ၌။ ဝါ၊ တေဘူမက ဝဋ်ဒုက္ခ၌။ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ ငြီးငွေ့၏။ ဧသ (ဧသော)၊ ဤငြီးငွေ့ခြင်းသည်။ ဝိသုဒ္ဓိယာ၊ ကိလေသာတို့မှ စင်ကြယ် ခြင်းငှာ။၂ မဂ္ဂေါ၊ အကြောင်းတည်း။ (ပါ-၂၇၇)
၁။ သင်္ခါရာ။ ။ ပစ္စယေဟိ သင်္ဂမ္မ ကရီယန္တီတိ သင်္ခါရာ(ပဋိသံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၅၇၊ ရူ-၃၅၉)၊ ဤဝိဂြိုဟ်အရ လောကီလောကုတ္တရာခန္ဓာအားလုံးကို ရနိုင်၏၊ သို့သော် ဝိပဿနာရှုသော အရာ ဖြစ်ရကား တေဘူမကလောကီတရားတို့ကိုသာ ဝိပဿနာရှုရသောကြောင့် ဤ၌ တေဘူမက လောကီခန္ဓာငါးပါးကိုသာ ယူရ၏(ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၁၁)။ [သဗ္ဗေ သင်္ခါရာတိ သဗ္ဗေ တေဘူမကာ ပဉ္စက္ခန္ဓာ၊ အထ နိဗ္ဗိန္ဒတိ ဒုက္ခေတိ အထ ဣမသ္မိံ ဝဋ္ဋဒုက္ခေ(ထေရ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၅၅)၊ အထ ပစ္ဆာ ဥဒယဗ္ဗယဉာဏာဒီနံ ဥပ္ပတ္တိယာ ဥတ္တရကာလံ၊-ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၁၁။]
၂။ဝိသုဒ္ဓိယာ။ ။ “ဝိသုဒ္ဓတ္ထာယ(ဓမ္မ.ဋ္ဌ)”ဟူသော အဖွင့်အလို တဒတ္ထသမ္ပဒါန်အနက်၌ စတုတ္ထီသက်၊ “ဝိသုဇ္ဈနံ ဝိသုဒ္ဓိ”ဟု ပြု၊ (တစ်နည်း) အရိယာမဂ်နှင့် နိဗ္ဗာန်ယူ၍ သာမီအနက်၌ ဆဋ္ဌီသက်၊ “ဧသ-သည်၊ ဝိသုဒ္ဓိယာ-ကိလေသာတို့မှ အထူးသဖြင့် စင်ကြယ်သော မဂ် နိဗ္ဗာန်၏၊ မဂ္ဂေါ-အကြောင်းတည်း”ဟု ပေး။ (ထေရ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၅၅၊ နေတ္တိ၊ဋ္ဌ၊၄၅၊ ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၁၁)
ဝိသုဒ္ဓိဝိဂြိုဟ်။ ။ “သဗ္ဗကိလေသတော ဝိသုဇ္ဈတီတိ ဝိသုဒ္ဓိ(နေတ္တိ၊ဋ္ဌ၊၄၅)၊ သကသကမဂ္ဂဝဇ္ဈကိလေသံ ဝိသောဓေတီတိ ဝိသုဒ္ဓိ(ပဋိသံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၁၁၉)”ဟုပြုလျှင် မဂ်ကို ရ၏၊ “သဗ္ဗကိလေသတော ဝိသုဇ္ဈတီတိ ဝိသုဒ္ဓိ(နေတ္တိ၊ဋ္ဌ၊၄၅)၊ ဝိသုဇ္ဈန္တိ သတ္တာ ဧတာယ ရာဂါဒိမလေဟီတိ ဝိသုဒ္ဓိ(ဓာန်-ဋီ-၉)၊ သဗ္ဗသံကိလေသမလတော သုဇ္ဈတီတိ သုဒ္ဓိ၊ ဝိသေသတော+သုဒ္ဓိ ဝိသုဒ္ဓိ(ဝိသုဒ္ဓိ၊ဋီ၊၁၊၃၄၈)”ဟုပြုလျှင် နိဗ္ဗာန်ကို ရ၏၊ မဂ္ဂသဒ္ဒါ ဥပါယအနက်တည်း၊ “တံ တံ ကိစ္စံ ဟိတံ ဝါ နိပ္ဖာဒေတုကာမေဟိ မဂ္ဂိယတိ ဂဝေသိယတီတိ မဂ္ဂေါ(နီတိဓာတု-၂၈၇)”ဟု ပြု။
အနိစ္စလက္ခဏဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။