အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာ -၃
၁၇-ကောဓဝဂ်
၂-အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုပါဠိဂါထာ
တမဟံ သာရထိံ ဗြူမိ, ရသ္မိဂါဟော ဣတရော ဇနော။
သာရထိ၊ ရထားထိန်းသည်။ ဘန္တံ၊ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပြေသွားနေသော။ ရထံ၊ ရထားကို။ (ဝါရေတိ) ဣဝ၊ မလိုရာအရပ်သို့ မသွားအောင် တားမြစ်သကဲ့သို့။ (တထာ၊ ထို့အတူ။) ယော၊ အကြင်ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ ဥပ္ပတိတံ၊ အထက်အထက်၌ ဖြစ် ပေါ်လာသော။ [ဥဒ္ဓံ ဥဒ္ဓံ+ပတိတံ ဂတံ ပဝတ္တန္တိ ဥပ္ပတိတံ။ ဓမ္မ-ဋီ-၂၂၆။] ကောဓံ၊ ဒေါသကို။ ဝါရယေ၊ တားမြစ်နိုင်၏။ တံ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို။ သာရထိံ၊ ရထားထိန်းဟူ၍။ အဟံ၊ ငါဘုရား သည်။ ဗြူမိ၊ ဟောတော်မူ၏။ ဣတရော၊ ကောဓကို တားနိုင်သူမှ တစ်ပါးသော။ ဇနော၊ ရထားမောင်းသူ လူအပေါင်းသည်။ ရသ္မိဂ္ဂါဟော၊ ရထားမြင်း၏ကြိုးကို ကိုင်သူသာ တည်း။ (ပါ-၂၂၂)
အညတရဘိက္ခုဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။