သိမ်မျိုးစုံမဟာဋီကာ/သိမ်သမုတ်ရာ (၄)ပါးထက်အလွန် ကမ္မဝါစာဖတ်သင့် မဖတ်သင့်
| ←၁၀၇။ ဝတ္ထုကံမြေ ဝိသုံဂါမဖြစ်မဖြစ် | သိမ်မျိုးစုံမဟာဋီကာကျမ်း by ၁၀၈။ သိမ်သမုတ်ရာ (၄)ပါးထက်အလွန် ကမ္မဝါစာဖတ်သင့် မဖတ်သင့် |
၁၀၉။ ယခုကာလ ဒွန်တွဲကမ္မဝါစာဖတ်ပုံ အပ် မအပ်→ |
ကမ္မဝါဖတ်ရာ လေးပါး၊ လေးပါးထက်အလွန် အပ် မအပ် ဆင်ခြင်ရာ၏။
အနုဇာနာမိ ဘိက္ခဝေ ဒွေ တယော ဧကာနုဿာဝနေကာတုံ၊ တဉ္စ ဧကေန ဥပဇ္ဈာယေန၊ နတွေဝ နာနုပဇ္ဈာယေန။(မဟာဝါ ပါဠိတော် ၁၂၉။)
သစေ ပန နာနာစရိယာ နာနုပဇ္ဈာယာ ဟောန္တိ, တိဿတ္ထေရော သုမနတ္ထေရဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ, သုမနတ္ထေရော တိဿတ္ထေရဿ သဒ္ဓိဝိဟာရိကံ အနုဿာဝေတိ, အညမညဉ္စ ဂဏပူရကာ ဟောန္တိ, ဝဋ္ဋတိ။ (မဟာဝါအဋ္ဌကထာ၊ ၃၁၅။)
ကမ္မဝါစာဆရာ တစ်ပါး၊ ဥပဇ္ဈာယ် အများ၊ ပဉ္စင်းလောင်း နှစ်ပါး သုံးပါး တစ်ပြိုင်နက် ကမ္မငါစာ ရွတ်ဖတ်ခြင်းကိုသာ ပယ်တော်မူသည် ဥပဇ္ဈာယ် နှစ်ပါး။ ပဉ္စင်းလောင်း နှစ်ပါး၊ သုံးပါး၊ ဥပဇ္ဈာယ် သုံးပါး၊ ပဉ္စင်းလောင်း သုံးပါး၊ နှစ်ပါး၊ ကမ္မဝါစာဆရာ သုံးပါး ဖတ်ရွတ်အပ်၏။ ဥပဇ္ဈာယ်များခြင်းကြောင့် ကမ္မဝါစာဆရာ ဥပဇ္ဈာယ်အောက် ယုတ်လျှင် မအပ်ဟု ပယ်တော်မူရင်း ခွင့်ပြုတော်မူရင်းကို သိအပ်၏။ နာနုပဇ္ဈာယ ဧကာစရိယ - ပဉ္စင်းခံခြင်းကိုသာ ပယ်တော်မူသည်။ (စံကျောင်းဆရာတော်ဘုရားကြီး)
ရဟန်းလောင်း (၃)ပါးထက် လွန်လျှင်မအပ်။ (ဝဇိရဗုဒ္ဓိဋီကာဆရာ၊ ရှေးဂဏ္ဌီပုဒ်ဆရာ၊ အရှင်အာနန္ဒာ၊ အနုဂဏ္ဌီပုဒ်ဆရာ၊ အန္ဓကအဋ္ဌကထာဆရာ ၅-ဦးတို့ဝါဒ)
နိဂ္ဂဟကံ,ပဂ္ဂဟကံ နှစ်ပါးတို့တွင် ဥပသမ္ပဒါစသော ကံသည် ပဂ္ဂဟကံဖြစ်၍ ဒုတိယသံဃဘေဒသိက္ခာပုဒ်ဖွင့် သာရတ္ထဒီပနီဋီကာ၊ ၎င်း ဝိမတိဋီကာတို့နှင့် ညှိသော် ရဟန်းလောင်း (၄)ပါးထက်အလွန် အပ်ဖို့ရာရှိ၏။ ပဂ္ဂဟကံဖြစ်သော စူဠဝါ သမထက္ခန္ဓက ဥဗ္ဗာဟိကကံ စသည်၌ လေးပါး,လေးပါးစသော ရဟန်းတို့ကို ကံပြုကောင်းသတည်း။ သို့သော် ဒွေတယော အရ ရဟန်းလောင်းပင် ဖြစ်၍ ပါဠိတော် အဋ္ဌကထာ စသည်လာပြီးရကား မပြုကောင်းဟု မှတ်အပ်၏။ လေးပါး ငါးပါးစသည် ကမ္မဝါဖတ်ရာ မြစ်ပယ်ချက်မရှိသောကြေင့် အပ်၏ဟုယူဖွယ်ရှိ၏။ သို့သော် ဤသို့ရဟန်းမခံကြလင့်ဟု စလင်းဆရာတော် မိန့်၏။
၎င်း ပါဠိ အဋ္ဌကထာစသည်ထောက်၍ မအပ်ဟု အချို့ဆရာတို့ မိန့်ကြ၏၊ရဟန်းလောင်း(၃ )ပါးထက်အလွန် ကမ္မဝါစာဆရာ (၃)ပါးထက်အလွန် အပ်မအပ်ရှိသကဲ့သို့ သာမဏေအများ ရှင်ပြုစေရာ ပုဂ္ဂိုလ်ပြုအပ်သော ကံဖြစ်၍လည်းကောင်း၊ အပိုင်းအခြားထား၍ မဟောသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ဥဘတောသုဒ္ဓိဖြစ်သောကြောင့် လည်းကောင်း အပ်၏။ သာမဏေမှာ မ,ကာရန္တကို သံဂါယနာတင် ဆရာတို့ ခွင့်ပြုသော်လည်း ရဟန်းတို့မှာ ခွင့်ပြုချက်မရှိသောကြောင့် ဝဇိရဗုဒ္ဓိစကားမသင့်။ မကာရန္တ ရဟန်းတို့မှာ မအပ်။ (စံကျောင်းဆရာတော်ဘုရားကြီးမိန့်)