ဗုဒ္ဓဝင် ဘုရားရှိခိုး

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
ဗုဒ္ဓဝင် ဘုရားရှိခိုး
by စစ်ကိုင်းတောင်ရိုး မဟာဝိဇ္ဇောဒယ ဆရာတော်

အနန္တဂုဏသမ္ပန္နော- အရဟံအစ အနန္တအသင်္ချေ တွက်ရေမရ များလှသောင်းပြောင်း ဂုဏ်တော်အပေါင်းတို့နှင့် ပြည့်စုံတော်မူသော။ ဂေါတမော- ဂေါတမနွယ်ဖွား ငါတို့မြတ်စွာဘုရားသည် ..

ဆုပန်

ဒီပင်္ကရာပါဒမူလေ- သာရမဏ္ဍ ကမ္ဘာမ၌ ပွင့်ကြထင်ရှား ရာလေးပါးတွင် တစ်ပါးဝင်သည့် ဒီပင်္ကရာ မြတ်စွာသနင်း ခြေတော်ရင်း၌။ နိယတမာလံ- ရသေ့သုမေဓာ ဖြစ်စဉ်ခါက သဒ္ဓါပိုမို လွန်ကြည်ညို၍ ကိုယ်ကိုဝပ်စင်း တံတားခင်းသဖြင့် ရှင်ရင်းမြတ်စွာ ဒီပင်္ကရာက ကမ္ဘာဘဒ္ဒ နောင်ကာလ၌ ဗုဒ္ဓတစ်ဆူ ဖြစ်လိမ့်ဟူ၍ ခွန်းကျူချိုမြ နှုတ်တော်ဟသည့် နိယဘခေါ် ဘွဲ့တံဆိပ် အောင်ပန်းတော်ကို။ ပိလန္ဓိတွာန- ယသော်လောင်းလျာ သုမိတ္တာနှင့် မကွာအတူ ပတ္တနာမူလျက် ကြည်ဖြူနှစ်သက် ဦးထိပ်ရွက် ပန်ဆင်တော်မူပြီး၍-

ပါရမီဖြည့်

ကပ္ပသတသဟဿဓိကာနိ- ကမ္ဘာတွက်ကိန်း တစ်သိန်းအလွန်ရှိကုန်သော။ စတ္တာရိအသချေင်္ယျာနိ- လေးသချေင်္တို့ ကာလပတ်လုံး။ သမတိံသပါရမိယော- ဒါနစသား များလှပေါယ် သုံးဆယ်အညီ ပါရမီတော်တို့ကို။ ပူရယိတွာန- အယုတ် အလတ် အမြတ်အားဖြင့် ဘုရားဖြစ်ရန် ရည်သန်ကြိုးကုတ် အားထုတ်ဖြည့်ကျင့်တော်မူပြီး၍-

ပဋိသန္ဓေနေ

အန္တိမဘဝေ- ဒီပင်္ကရာ မြတ်စွာကျူးနှိပ် ဗျာဒိတ်တော်လာ ကမ္ဘာဘဒ္ဒ အဆုံးစွန်သော ဘဝ၌။ ဒေဝိယာ- ကပိလဝတ်ပြည့်ရှင် ဘုရင်သုဒ္ဓေါဒန နန်းမတောင်ညာ ခြောက်ပြစ်ကွာသည့် မာယာဒေဝီ မဟေသီထွတ်ထား သောင်းရွေဖျား၏။ ကုစ္ဆိမှိ- သန့်ရှင်းသိုက်မြိုက် ဝမ်းကြာတိုက်၌။ ဝသိတွာန- ဘိုးတော်သကျ အဉ္စနမင်း ဖြိုကြွင်းတွက်စစ် သက္ကရာဇ်လွန် ခြောက်ဆယ့်ခွန်ဝယ် တိမ်စွန်ညိုညို မိုးလုံးစိုသည့် ဝါဆိုလပြည့် ကြွက်မင်းနေ့၌ ချမ်းမြေ့သန္ဓေ စွဲနေစံပျော် ကိန်းအောင်းတော်မူပြီး၍-

ဖွားမြင်

လုမ္ဗိနီဝနေ- သာကီဝင်တို့ ရွှင်ပျော်ပျို့သည့် နှစ်မြို့တော်လုံး ပိတုန်းကျေးငှက် ဝဲကာယှက်၍ ပျံတက်ရင့်ကျူး လွန်ပျော်မြူးသား မြင့်ထူးညီညီ ပွင့်ဖူးစီသည့် လုမ္ဗိနီသာမော အင်ကြင်းတော၌။ ဝိဇာယိတွာန- ခြောက်ဆယ့်ရှစ်ခု ရတုသာယာ ဝိသာခါနှင့် တံငါတိမ်ဘုံ စန်းတွေ့ကြုံသား ကဆုန်လပြည့် သောကြာနေ့၌ ချမ်းမြေ့ကြည်သာ နတ်ဗြဟ္မာနှင့် ဗိုလ်ပါအပေါင်း ရံခညောင်း၍ တစ်သောင်းလောကဓာတ် ပဲ့တင်ထပ်လျက် နှံ့စပ်ကျော်ကျူး သူ့ထက်ထူးအောင် မီးရှူးသန့်စင် ဖွားမြင်တော်မူပြီး၍-

ထီးနန်းစံ

သောဠသဝဿကာလေ- တစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ် သက္ကရာဇ်ကို တွက်စစ်ပြီးမြောက် ရွယ်တော်ရောက်သောအခါ၌။ ရာဇသိရိံ- တစ်သိန်းခြောက်သောင်း ဆွေတော်ပေါင်းနှင့် မောင်းမမိဿံ လေးသောင်းရံလျက် ရမ္မသုဘ သုရမ္မဟု ထွန်းပြပြီုးပြောင် နန်းသုံးဆောင်ဝယ် ရွှေရောင်နှိုင်းဆ နတ်တမျှသို့ ဘဒ္ဒကဉ္စနာ ဗိမ္မာရွှေလှော် မင်းယသော်နှင့် နှစ်ဖော်သက်ဝေ မြနှင့်ရွှေသို့ ဂဟေတော်စပ် ရွှေလက်ထပ်၍ နန်းရပ်ထီးဖြူ သိကြားတုလျှင် စိုးယူပိုင်နင်း ပွဲစုံခင်းလျက် မင်းမင်းတို့ထီး ဘုန်းမီးနေလ မရပြီုင်သော် မင်း၏အသရေတော်ကို။ အနုဘဝိတွာန- ဆယ့်သုံးနှစ်မျှ အားရရွှင်ပျော် စံစားတော်မူပြီး၍-

တောထွက်

ဧကနတိံသဝေဿ- တောထွက်ဖို့ရန် ချိန်တန်သင့်မြတ် ကရကဋ်ရာသီ ပါရမီဆော်နှိုး အရွယ်တော် နှစ်ဆယ့်ကိုးသို့။ ပတ္တေ- တရွေ့ရွေ့ကြီးမြောက် ရောက်တော်မူလတ်သည်ရှိသော်။ စတုရောနိမတ္တေ- သူအို။ သူနာ။ သူသေတစ်ခန်း ရဟန်းတခြား လေးပါးသော နိမိတ်ကြီးတို့ကို။ ဒိသွာ- ဥယျာဉ်ကစားရန် ထွက်စံတော်မူစဉ် တွေ့မြင်တော်မူသည်ရှိသော်။ နိဗ္ဗိန္ဒိတွာန- ထီးတော် နန်းတော် ကြငှာန်းတော်၌ မပျော်မမွေ့ ငြီးငွေ့တော်မူလှသည်ဖြစ်၍။ နိက္ခမန္တော- ကိုးဆယ့်ခုနှစ်ခု ရတုရွှန်းစို ဝါဆိုပုဏ္ဏမ ဗျဂ္ဃဒိနာ ဆွေကြင်ရာမှ သည်းချာမျက်ရှု ရဟုဘုန်းဟေ့ ဖွားသည့်နေ့တွင် မမွေ့နိုင်အောင် သံဝေဆောင်၍ သန်းခေါင်ကာလ တိုးတိုးမျှနှင့် ဆန္ဒမတ်ကျော် အပါခေါ်၍ စီးတော်ယာဉ်လှ ကဏ္ဍကနှင့် နန်းမှခွာရှောင် နော်မာသောင်သို့ ရောက်အောင်မပျက် ထွက်ကြီးထွက်တော်မူလျက်။ ပဗ္ဗဇိတွာန- ဘဒ္ဒကဉ္စန အလှမျက်ဖျော် ယသော်ကြင်ဆွေ နန်းလုံးမေသည် ရစ်ခွေတွယ်တာမထား ပယ်ကားရှားလျက် ထက်ဖျားဗြဟ္မာ လှူကပ်လာသည့် ရောင်ဝါတင့်ဆန်း ကြာသင်္ကန်းဖြင့် ထီးနန်းမူရာ စွန့်ပစ်ကာလျှင် ကြည်သာရွှင်လန်း တောမြိုင်တန်း၌ ရဟန်းပြုတော်မူပြီး၍-

ဒုက္ကရစရိယာကျင့်

ဆဗ္ဗဿာနိ- ဥရုဝေလ နာမတင့်ဆန်း နန်းနှင့်မနီး ထီးနှင့်ဝေးကွာ တောမြိုင်သာဝယ် သချင်္ာတွက်စစ် ခြောက်နှစ်တို့ ကာလပတ်လုံး။ ဒုက္ကရစရိယာနိ- ခန္ဓာညှိုးခွေ ကြွေလုခမန်း အားအင်ကုန်ခန်းအောင် ပင်ပန်းဆင်းရဲ ပြုနိုင်ခဲသည့် လွန်ကဲသော အကျင့်တော်မြတ်တို့ကို။ စရိတွာန- သွေးသားခန်းခြောက် အသက်ပင်ပျောက်ပျောက် မကြောက်မရွံ့ နောက်မတွန့်ဘဲ သက်စွန့်ကြိုးပမ်း ဖြည့်စွမ်း ကျင့်ကြံတော်မူပြီး၍-

ဘုရားဖြစ်

ဗောဓိမဏ္ဍေ- အဝိဇဟိတ ဌာနသာစည် ရှေးတည်နှောင်းပျက် အချက်အချာ မင်္ဂလာဘူမိ အတုမရှိသည့် ဗောဓိမဏ္ဍိုင် မြေဦးကိုင်၌။ ပဉ္စမာရေ- ဒေဝပုတ္တ စသည်အပြား မာရ်ငါးပါးတို့ကို။ ဇိတွာန- ပါရမီတော်မြတ် အရဟတ္တမဂ် ဓားသန်လျက်ဖြင့် ပယ်ဖျက်ခုတ်ထွင် သုတ်သင်ရှင်းလင်း အောင်ပွဲခင်းလျက် အောင်သတင်းကြူကြူ အောင်လံတော်လွှင့်ထူပြီး၍။ ဗုဒ္ဓဘာဝံ- လေးပါးသစ္စာ ပုဒိအာကို ဆရာမကူ သယမ္ဘူဖြင့် ဏုမြူမကျန် မဖောက်ပြန်ဘဲ ဝေဖန်ပိုင်းခြား သိမြင်ငြားသည့် သုံးပါးလောက မကိုဋ်ထွတ်ဖူး အောင်ပွဲမှူးတစ်ဆူ နတ်လူတို့မျက်ရစ် ဘုရားရှင်အဖြစ်သို့။ သမ္ပတ္တော- ရာ့သုံးခုကြုံ ကဆုန်လပြည့် ဆင်မင်းနေ့ဝယ် ကြွေ့ကြွေ့လှိုက်ဆူ ရောက်ကြီး ရောက်တော်မူလေပြီ။ တံ ဗုဒ္ဓံ- ဘုရားအဖြစ်သို့ စင်စစ်ပြီးမြောက် ရောက်တော်မူသော ထိုမြတ်စွာဘုရားကို။ အဟံ- တပည့်တော်သည်။ ဝန္ဒာမိ- ရိုသေမြတ်နိုး လက်စုံမိုး၍ ရှိခိုးကန်တော့ပါ၏ အရှင်ဘုရား။


This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.

Public domainPublic domainfalsefalse