ဗာလိသိကဝတ္ထု
၉။ အရိယာမည်သော တံငါသည်ဝတ္ထု
န တေန အရိယော ဟောတိအစရှိသော ဤတရားဒေသနာတော်ကို မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ နေတော်မူစဉ် တစ်ယောက်သော အရိယာအမည်ရှိသော တံငါသည်ကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူလေ၏။
သူ့အသက် သတ်နေသူ အရိယာမဟုတ်
တစ်နေ့သ၌ မြတ်စွာဘုရားသည် အရိယာမည်သော တံငါသည်၏ သောတာပတ္တိမဂ်နှင့် ပြည့်စုံလတ္တံ့သော အကြောင်း ဥပနိဿယကို မြင်တော်မူရ၍ သာဝတ္ထိပြည်၏ မြောက်ဘက်တံခါးအနီး ရွာ၌ ဆွမ်းအလို့ငှာ ကြွသွားလှည့်လည်တော်မူပြီးလျှင် ရဟန်းသံဃာအပေါင်း ခြံရံတော်မူလျက် ထိုရွာမှ ပြန်ကြွလာတော်မူလေ၏။ ထိုခဏ၌ တံငါသည်သည် ငါးမျှားတံဖြင့် ငါးတို့ကို ဖမ်းယူလျက် ဘုရားအမှူးရှိသော ရဟန်းသံဃာတော်အပေါင်းကို မြင်ရလျှင် ငါးမျှားတံကို စွန့်ပစ်၍ ရပ်တည်နေလေ၏၊ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုတံငါသည်၏ မနီးမဝေးသောအရပ်၌ ဆုတ်နစ်၍ ရပ်တော်မူလျက် “သင်သည် အဘယ်အမည် ရှိသနည်း”ဟု ရှင်သာရိပုတ္တရာမထေရ် စသည်တို့၏ အမည်တို့ကို မေးတော်မူလေ၏၊ ထိုရှင်သာရိပုတ္တရာ စသော မထေရ်တို့သည်လည်း “တပည့်တော်ကား သာရိပုတ္တရာ အမည်ရှိပါသည်ဘုရား၊ တပည့်တော်ကား မောဂ္ဂလာန် အမည်ရှိပါသည်ဘုရား၊” ဤသို့ အစရှိသဖြင့် မိမိ၏အမည်တို့ကို လျှောက်ကြားကြလေကုန်၏၊ တံငါသည်သည် “မြတ်စွာဘုရားကား အလုံးစုံသောသူတို့၏ အမည်တို့ကို မေးမြန်းတော်မူ၏။ ငါ့ကိုလည်း အမည်ကို မေးကောင်း မေးလိမ့်မည်လား မသိ”ဟု ကြံမိလေ၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုတံငါသည်၏အလိုကို သိတော်မူ၍ “ဒါယကာ- သင်ကား အဘယ်အမည်ရှိသောသူ ဖြစ်သနည်း”ဟု မေးတော်မူလျှင် “မြတ်စွာဘုရား- တပည့်တော်သည် အရိယာမည်သောသူ ဖြစ်ပါသည်ဘုရား”ဟု နားတော်လျှောက်သည်ရှိသော် “ဒါယကာ- ထိုသို့သဘောရှိသော သူ့အသက်ကို သတ်လေ့ရှိသော သူတို့သည် အရိယာမည်သောသူတို့ မဖြစ်ကြကုန်၊ အရိယာတို့မည်သည်ကား များစွာသော သူအပေါင်းအား ညှဉ်းဆဲခြင်းမရှိသောအဖြစ်၌ တည်ကြကုန်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၍ ဤဂါထာကို ဟောကြားတော်မူလေ၏။
ဒေသနာတော်
အဟိံသာ သဗ္ဗပါဏာနံ၊ အရိယောတိ ပဝုစ္စတိ။
ယေန၊ အကြင်အကြောင်းကြောင့်။ ပါဏာနိ၊ သတ္တဝါတို့ကို။ ဟိံသတိ၊ ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်၏။ တေန၊ ထိုညှဉ်းဆဲခြင်း အကြောင်းကြောင့်။ အရိယော၊ အရိယာမည်သည်။ န ဟောတိ၊ မဖြစ်။ သဗ္ဗပါဏာနံ၊ အလုံးစုံသော သတ္တဝါတို့ကို။ အဟိံသာ၊ မညှဉ်းဆဲ မနှိပ်စက်ခြင်းကြောင့်။ အရိယောတိ၊ အရိယာဟူ၍။ ပဝုစ္စတိ၊ ဆိုအပ်၏။
ဒေသနာတော်၏အကျိုး
ဒေသနာတော်၏အဆုံး၌ အရိယာမည်သော တံငါသည်သည် သောတာပတ္တိဖိုလ်၌ တည်လေ၏၊ ရောက်လာသော ပရိသတ်တို့အားလည်း အကျိုးရှိသောဒေသနာ ဖြစ်တော်မူလေ၏။