Jump to content

တယောဇနဝတ္ထုဂါထာ

From Wikisource

၉-ပါပဝဂ်

၁၁-တယောဇနဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၉၀။ န အန္တလိက္ခေ န သမုဒ္ဒမဇ္ဈေ,
န ပဗ္ဗတာနံ ဝိဝရံ ပဝိဿ၊
န ဝိဇ္ဇတီ သော ဇဂတိပ္ပဒေသော,
ယတ္ထဋ္ဌိတော မုစ္စေယျ ပါပကမ္မာ။

အန္တလိက္ခေ၊ ကောင်းကင်၌။ (ဌိတော၊ တည်နေသည်။ သမာနောပိ၊ ဖြစ်ပါသော်လည်း။ ပါပကမ္မာ၊ မကောင်းမှုအကုသိုလ် ကံမှ။ န မုစ္စေယျ၊ မလွတ်နိုင်ရာ။) သမုဒ္ဒမဇ္ဈေ၊ သမုဒြာအလယ်၌။ (ဌိတော၊ သည်။ သမာနောပိ၊ လည်း။ ပါပကမ္မာ၊ မှ။ န မုစ္စေယျ၊ ရာ။) ပဗ္ဗတာနံ၊ တောင်တို့၏။ ဝိဝရံ၊ အခေါင်းသို့။ ပဝိဿ၊ ဝင်၍။ (ဌိတော၊ သည်။ သမာနောပိ၊ လည်း။ ပါပကမ္မာ၊ မှ။ န မုစ္စေယျ၊ ရာ။) ယတ္ထ၊ အကြင်အရပ်၌။ ဌိတော၊ တည်သူသည်။ ပါပကမ္မာ၊ မကောင်းမှုမှ။ မုစ္စေယျ၊ လွတ်ရာ၏။ သော ဇဂတိပ္ပဒေသော၊ ထိုကမ္ဘာလောကအရပ်သည်။ န ဝိဇ္ဇတိ၊ မရှိ။ (ပါ-၁၂၇)

ဇဂတိပ္ပဒေသော။ ။ ဂစ္ဆန္တိ အဿန္တိ ဇဂတီ၊ [ဂမု+အန္တ+ဤ၊ ဂဒွေဘော်လာ၊ ရှေ့ဂကို ဇပြု၊ မကို ချေ၊-ဓာန်-ဋီ-၁၈၁။] ပဒိဿတီတိ ပဒေသော၊ ဇဂတိယာ+ပဒေသော ဇဂတိပ္ပဒေသော။ ဇဂတိသဒ္ဒါကို ဤအဋ္ဌကထာ၌ ပထဝီ၏ ပရိယာယ်ဟု ဖွင့်၍ မူလဋီ၊၁၊၁၃၁၌ လောက၏ ပရိယာယ်ဟု ဖွင့်၏။

တယောဇနဝတ္ထုပါဠိဂါထာနိဿယပြီးပြီ။