ڪنڊڙيءَ وارن (روحل فقير ۽ مراد فقير) جو ڪلام/فقير مراد صوفي/20
| ←19 | ڪنڊڙيءَ وارن (روحل فقير ۽ مراد فقير) جو ڪلام (1964) by 20. ڪافيون |
(1)
وارو ڙي وارو، يار،
1- آءُ پيادي ڪين پڄان،
2- آئي ويل وصال جي،
3- صبح سندي آسري،
4- مون کــي اڄ ”مــراد“ چــوي،
هوت اچي پس حال مون.
موٽج سيڻ ستار...
وٿ نه سهان وار...
هو تان ورسيون لک هزار...
ڏي دوسـت پــنـــهــون ديــدار...
(2)
سـُـک نه سمهڻ ساهه،
آيل ماءُ
ڏاڍي ڏير ڪري ويا،
1- ٻارڻ ٻاري ويا،
آيل ماءُ
اندر برهه جي باهه،
2- عينَ اُداسي اُن ريءَ،
آيل ماءُ
سـَـرتيون سـِـڪي ساهه،
3- پـَـسڻ ڪارڻ پـِـرَ جي،
آيل ماءُ
روز نهاريان راهه،
4- ”مراد“ سـِـڪي ٿو جن لئه،
آيل ماءُ
تن کي آڻي من الله،
(3)
آ ويڙهي وچ اُٺا سائين،
1- چولڳ اندر ٻيٺا ٻولڳ،
2- ڪـَـنان دڳ نال سـُـڻيندا هم،
3- پريم حسن ديان فوجان چڙهيان،
4- آک ”مراد“ مـلـيـوســڳ مــاهـي،
مـــيـــڏا رانــــجهــن ســائين،
ٻـَـهون لڳا مـئــن نون مٺا...
اکيان دي نـــال مئن ڏٺا...
بن ڪاتي دڳ نال ڪـُـٺا...
فضل ڪريسي مـــرشد مٺا...
(4)
رانجها ميڏڳ گهر آيا، سنئيان!
1- وفي انفسڪم ڏيک تو نهين تون،
سو دل اندر پايا...
2- جنهن ڪـِـــيتـڳ مئن ڍونڍيندي رهندي،
سو شہ الله ملايا...
3- جنهن دي حقيقت ”مراد“ ڪريندا،
تنهن ڪول آڪـي ڳل لايا...
(5)
هـُـڻ سڀ بڻي هڳ سانگ فقيري،
هڳ فقيري دا ڪال.
1- کا پـِـي ڪر سڀ پيٽ ڀريندڳ،
سمهه ڪــڳ ســـاري رات گنويندڳ،
ســـــاري عـــمر دا ايهو حال.
2- فقير هـــوڪـــڳ بيـــک مڱيندڳ،
مايا ڪو برهم ڪـر ڪـــڳ پوڄيندڳ:
مــــن وچ ميڙڻ مقصد مـــال.
3- گيــان ڌيــان ســـــڳ دور ٻهيندڳ،
بيک بنا ڪـــــر لــــوڪ ريجهيندڳ:
رات ڏينهان هـڳ اي خيال.
4- ڪيا مئن ڪـِـيتا، ڪيا هـُـڻ چايان،
پــــانــــد ڳچي ڳــــل تئن ڪـــــون پايان:
ڪر ”مــراد“ تـڳ ڀـَـلا ڀـــال.
(6)
سودا عجب سامان هـڳ، مئن گهر آيا ڍول.
1- سـِـر سـَـرواهه سڀ سودي دڳ وچ،
تـــن مـــن ڏتــــم تول...
2- سرت نرت سڀ گنواڪــڳ آکان،
وسـن هميشه ڪــــول...
3- گهر گهروندا، سڀڪجهه ڏتڙم،
ساهه سجن تان گهول...
4- مفت ”مراد“ ڪيتوسڳ سودا،
جنهن دا تـــول نه مول...
(7)
چاڪ سڏيندڳ گهول گـَـهتان،
1- نا مئن ڪنهن دي مـَـڱَ مڱيندي،
2- رانجهن ميڏڳ سـِـر دا سائين،
3- يــــار ”مـــــراد“ مــــلــيــســـي مـــــاهــــي،
نينهن لڳا رانجهو نال.
نا مئن هـِـير سيال...
جنهن دي نينهن نهال ...
ڪريسي رب اپــنــا ڀــال...
(8)
آوين سڄڻَ ول، هوئي اڳ درماندي دل.
1- ڪنهن نون آکان حال اندر دا،
ڏڳ ٻــــــانـــهـــيـــن ڳـــل...
2- تو ٻاجهون ڪڇ نا ڀاوڳ،
فــــالان پــــاوان پـــل پـــل...
3- يار ”مراد“ او ڏينهن آوڳ،
هووان نال رانجهن رلمل...
(9)
ياران دڳ نال بسئنت هميشه،
گهر آپٽڳ وچ رنگ رليسان.
1- رُت بسئنت تا آوڳ جاوڳ،
نــــال نــــه غـــــيــران ويــــســان...
2- باغ اساڏا باغ بهاران،
نــال ســـڄــــڻ سـُـــک پـَـئيسان...
3- بــــڳ حجاب مليم دل جاني،
ڏڳ ڳل ٻانهن ”مراد“ پـُـڄيسان.
(10)
تن من وسندا رانجهن سائين،
سر صدقي توتان گهول گهتائين.
1- قادر اندر قلوب گذارڳ،
رهندا رَلدي تخت هزارڳ،
روح رتا رنگ يار پيارڳ،
هر دم ويکين تي سـُـک پائين.
2- جيوين جيوين تيڏا درسن ويکان،
تيوين تيوين مـَـرندي نـِـت مئن جـِـيوان،
پريم پيالا تيڏڳ دستون پيوان،
لائق لطفون دير نه لائين.
3- ”مراد“ اندر وچ دلبر ديرا،
گهر فقير دي ڪر وڃ ڦيرا،
دنيا هــڳ يه رَين بـَـسيرا،
مـُـکڙا کول تـڳ ٻاجهون آلائين.
(11)
بيخبر يار، دم غنيمت ڄاڻ!
1- اهو دم آوڳ، اهو دم جاوڳ.
دم هڳ سـُـهک سڄاڻ.
2- اِهو دم عاشق، اِهو دم معشوق.
دم ڪون خالي نه اماڻ.
3- اِهو دم اول، اِهو دم آخر.
دم نون ”مراد“ سـُـڃاڻ.
(12)
اڄ ڍولڻ آسي ميڏڳ گهر، سڀڪا آکـــڳ هلو هلو!
1- ”وَنحن اَقربُ“ نيڙي لڌوســڳ،
نال سڄڻ دڳ ملو ملو.
2- دوست مليا، مـَـن ٺريا ميڏا،
سڀڪا آکــــڳ کـِـلو کـِـلو.
3- ڳاوڻ آوڻ رلمل سينگيان،
گيت سڄڻ دڳ آلو آلو.
4- نت بسئنت مبارڪ ميڪون،
پاڪـڳ ”مراد“ پلؤ پلؤ.
(13)
چرخـڳ چـِـت لاءِ، ڙي، چرخـڳ چت لاءِ.
1- آتڻ سئنيان سڏ ڪريندڳ،
سـُـتـڳ ڪيهڙا ساءُ...
2- جنهان ڪيتا اوجاڳا، تنهان کٽيا،
ٻـــيــٺيـــان ڍول مـَـناءُ...
3- جـڳ تون نال صراف دڳ ريجهين،
تـــــد پـِــــــريـــــتـــون پاءِ...
4- يار ”مراد“ ماڻيسي اُها،
جا جيندڳ مر ڪر ڄاءِ...
(14)
سـُـمهڻ ٻـَـهڻ آرام نه آوڳ،
تو ٻاجهون ڪـُـڇ مـُـول نه ڀاوڳ.
1- پلپل دڳ وچ ڦالان پاوان،
مـُــــلا ڀــوپـــــــڳ روز پـُـڇاوان،
خاڪ قدم دي نيڻين لاوان،
تارڳ ڳڻيندڳ رات و هاوڳ.
2- جو ڪـُـڇ ڪـِـيتا تيڏڳ وڇوڙي،
قسمت مـــــــــــاري ٻيٺي لوڙڳ،
هـُـڻ تان اين جـِـند مـُـول نه ڇوڙڳ،
جـڳ گهر آوين تان سـُـک پاوڳ.
3- عشق تـُـساڏڳ برهه بـَـڇايا،
سـِـڪ تـُـســــــاڏي سانـــوڻ لايا،
آوڻ دا ڪر گـِـهن ساجهر سعيا،
”مراد“ ملڻ دڳ نا ويرم لاوڳ.
(15)
دوست جنهين دا دل وچ هووڳ، سا ڪيون ڳـَـليان ڳولــڳ.
1- لؤن لؤن دڳ وچ جهوڪ جنهيندڳ،
سا مـُـول نه ٿيوڳ اولـڳ...
2- اونـچـــڳ سڏ ڪريندڳ ڪيئي،
اُو نـِــــت وســـــنـــدا ڪولـڳ...
3- مل ”مراد“ نه وڇڙيا ڪوئي،
آپ ڪيون گهتيندڳ ڀولـڳ...
(16)
ڪـِـيتئي يار دڳ نال جو وعيد، ميان،
درد والي رک ديد، ميان.
1- وحدت دڳ وڻجارڳ هوڪـڳ ڏيندڳ،
در در ”هـَـلُ مـَـنُ مـَـزِيد“ ، ميان.
2- سـِـردڳ سودڳ سورهيه ڪريندڳ،
سـُـولي چڙهه ٿيوَن شهيد، ميان.
3- ماري مدد ڪو مـِـل ڪر دور ڪرو،
ڇوڙ وڃي يهودي يزيد، ميان.
4- حب الوطن ايمان اساڏا،
”مراد“ ڪرين ايهه عيد، ميان!
(بياض ”بيراڳي“ )