پرورده که د مغولو په نمک یم
پرورده که د مغولو په نمک یم
دا ورنگ له جوره هم له غـــــــــریوه ډک یم
په نا حق ئی په زندان کـــــــړم یو څـــو کاله
خدای خبر دی که ه خپله گنـــــــــاه شــک یم
پښتنو ســــــــــره زړه تــــــــور دی د مغو لو
خبـــــر دار ئی پــــــــه نیتونو یک په یک یم
که سره کـــــــه نا سره راته معلـــــــــوم د ی
په دا کار کـــــــــښـــی په معنی لکه محک یم
هغه زیست چه د عـــــــــــزت له مخه نه وی
چه ئی کار په هغه زیست پوری هک پک یم
په خپل نام و ننگ راشـــــــم لیــــــــــونی شم
خبر دار کله په سودو زیـان د لک یم
اور ئی پوری په منصب په نوکرۍ شه
چه تــر فهم وتر نظر د مغل کک یم
هر پښتــون چه د مغولو نوکری کا
که د زده د هغو واړو بهــترک یم
پښتانه لره شړۍ انډ یـرۍ بس ده
نه په فکر د مسند نه د تــوشک یم
چه منصب می د مغل خـوړیو ملک ووم
چه منصب د مغلو نشـــته اوس ملک یم
د فرمان د پروانی حکم ئــــی نه شته
شکر دا چه په خپل حکم خپـل وک یم
آزادی ده په ساده سپینه جا مـه کښی
خلاص له غمه د زر بفت و د میـلک یم
د وښو جو نگړی هسی را تـه ښی شوی
وائی ناست په محلونو د آ هسـک یم
که اوگره د بټو شته په شوملو سپینه
د مغلو پلاو پاتی ډیــر پــری ډک یم
که می عمر په شماره د دیرشو تیــر دی
لا په کار کښی د ورلۍ لکــه ازبک یم
د افغان په ننگ می وتړله تـوره
ننگیالی دزمانی خوشحال خټک یم
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.
Public domainPublic domainfalsefalse