محمد رسول اللّٰہ صلي اللّٰہ عليہ وسلم/25
| ←24 | محمد رسول اللّٰہ صلي اللّٰہ عليہ وسلم (1911) by 25. خيرات |
26→ |
هڪ ڏينهن خيرات جي باري ۾ چيائون:
جڏهن خدا تعاليٰ ڌرتي ڏڪڻ ۽ ڪنبڻ لڳي.تنهن کي هڪ جاءِ ڪرڻ لاءِ خدا اتس پهاڙ رکيا اتي فرشتن عرض گذاريو اي جڳ جا والي دنيا ۾ پهاڙن کان مٿي به ڪاشيءِ آهي يا نه؟
خدا لوهه، لوهه پهاڙن کي ٽڪي ٿو ڇڏي.
فرشتا خدايا لوهه کان مٿي به ڪاشيءِ آهي نه؟
خدا ، ها ، باهه باهه لوهه کي پگهاري ڇڏي ٿي.
فرشتا باهه کان مٿي به ڪا شيءِ آهي نه؟
خدا ها پاڻي، پاڻي باهه کي وسائي ڇڏي ٿو.
فرشتا ڀلا پاڻيءَ کان مٿي به ڪاشيءِ آهي نه؟
خدا ها، هوا ،هوا لڳي پاڻيءَ کي ٽپا ڏياري ٿي.
فرشتا ۽ هوا کان مٿي به ڪاشيءِ آهي نه؟
خدا ها خيرات پر خيرات اها جا ساڄي هٿ سان ڪجي ته ڏائي هٿ کي ان جي سڌ نه پوي.
حضرت محمد ﷺ خيرات ۽ محبت جي وچ ۾ ويچاندر ڏيکاريو ئي ڪونهي.هن جي نظر ۾ ٻئي هڪٻئي جا سلامي آهن چيو اٿس چڱو ڪم سڀڪو ئي خيرات آهي. انسان ، انسان کي چڱي ڪم لاءِ هدايت ڪري اها خيرات آهي. ڪنهن اکين سڄي يا ڀليل کي رستو ٻڌائي رستي ۾ پٿر ۽ ڪنڊا پيا هجن سي کڻي پاسيرا اڇلائي محتاج کي مدد ڏئي.اڃايل کي پاڻي پياري هي سڀ خيرات جا ڪم آهن.سڄي دولت انسان جي آهي همدردي ماڻهوءَ جو دم ڇٽي ته ٻيا لوڪ پڇن ته ڏوڪڙ ڪيترا ڇڏيائين؟سمگر فرشتا کانئس پڇن ته نيڪي دنيا ۾ ڪهڙي ڪيئي؟