شیرین و خوسرەو/69

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
شیرین و خوسرەو  (1735)  by خانای قوبادی
69. نامه فرستادن شیرین به نزد خسرو
قاسید ئاوەردش بە دەوان دەو جەواب نامەی شیرین پەی خوسرەو
دیا بە نامەی شیرین ئەرمەن خوسرەو چون تووتی بی شەکەر شکەن
حەیران مەند بە نەزم بۆ عەبیرینش بە حەڵوای مەزموون ترش و شیرینش
شەهەنشای جەم بەزم سورەییا سەریر ئاخر شی نە فکر خەزانەی زەمیر
وات یە جەوابەن نە غەوغا و جەنگەن کوڵۆخ ئەنداز هەر پاداشش سەنگەن
بە سزای کەسێ نامەی ناخۆشێ بنویسۆ وەلای شۆخ سەرکەشێ
ئاخر چون مریەم بادەی مەوت نۆشا خوسرەو پەی شیرین هەم جەرگش جۆشا
پەی چێش؟ کە مریەم شووم دڵ جە سەنگ چون خار پێکابێ نە دامانش چەنگ
هیچ نازاش هەرگیز ئەو زوڵف عەبیرین خوسرەو بوینۆ دیدار شیرین
جەو سەبەب خوسرەو جە دەست مریەم بە شەو تا بە ڕۆ هەر مکێشا خەم
وەختێ کە فەوت بی ئەو کەیوان مەقام نە ڕووی عەرسەی دەور مەحفووز بی تەمام
بەڵێ جامێ ئاو جە پەی بێ کەماڵ وەشتەرەن جە عومرپڕ عەیش سەد ساڵ
پەی چێش؟ جە دمای خەسمێ سەرکەشەن ڕوێ بویاری دنیا هەر وەشەن
چونکە شا جە دەست ئەو شەیتەنەتوار ویاراش چەندێ بە تاڵ ڕۆزگار
جە نەو تەڵخیی عەشق ئەو جە حەد ویەرد جە شیرین دیسان شەکەر دەرخوا کەرد
بە چەربی و نەرمی چەند نامەی شیرین کیاست پەی شیرین زوڵف بۆ عەبیرین
شیرین مونقاد بی ئەو بە فەرمانش نە دڵ دەرێ داشت ئێد بی دەرمانش
بەڵێ ئەو شەش دانگ شۆخ شاباز بێز نە خەیاڵشدا ئێد بی کە پەروێز
بە دیدە و بە گیان بە دڵ یارش بۆ شیرین تەر جە وێش تەڵەبکارش بۆ
بە ڕەسم شاهان فەرەنگی و ڕووسی بکەرۆش بە عەقد نیکاح عورووسی
جەی سەسەب دایم غەمزە و ناز مکەرد هەر ڕۆ خیشم ئالوود ڕێزەی ڕا مکەرد
بەڵێ جەلای ئەهل دانای دیاری خاس نییەن کەرۆ کەس تێز بازاری
مەتای هەرکەسێ خریدارشەن ئەو زوو بوورەشۆ سەرفەی کارشەن
دەوڵەتمەند ئەوەن کاڵای وێش دایم چون ڕەواجش بۆ نەکەرۆش قایم
خوسرەو پەرێ وەسڵ شیرین دڵبەر هەرچەند سەعیش کەرد نەبی مویەسسەر
بێ حەد پەی وەسڵش سزا و مەینەت بەرد ئەوجا غەمزە و ناز موویێ کەم نەکەرد
وەختێ عاجز بی خوسرەو جە نازش جە توندی و ترشی، جە ڕێزەی ڕازش
دەرمان کەرد بە سەبر جەرگ پارەی وێش داش بە دەست عەقڵ تەدبیر چارەی وێش
شایەد کە شیرین فرێ شۆخ و شەنگ بە ڕاهێ هەموار باوەرۆ بە چەنگ
جە جایێ هەنیچ گەرم کەرۆ بازار شایەد کە ئەو شۆخ پێش ببۆ هەموار
جەی سەبەب بە گەرم شڵی بڵند ئیقباڵ جە دانشمەندان مپەرسا هەواڵ
مەر بگنۆش بە دەست شۆخێ عەنبەرین بوازۆش جە قین بێ مەیلیی شیرین