شیرین و خوسرەو/14

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
شیرین و خوسرەو  (1735)  by خانای قوبادی
14. تدبیر کردن شاپور به جهت شیرین و فرستادن او به مدائن
شیرین ئەرمەن بەو نازەنینی جەی ڕاز شیرین شاپوور چینی
خێزاش نە دەروون ئاهێ سەنگ شکاو چون بوخار بەحر دوود مدا بە تاو
خاستەر تیر عەشق خونڕێز خوسرەو تا پەڕ نیشت نە جەرگ دووسەد پارەی ئەو
بەو شان و شەوکەت شکۆ و سامەوە بەو سەوڵ قامەت سیم ئەندامەوە
خەم بی چون چەمەی ئەو چەوگان بازی نە نە، چون کەمان حەڵقەی شیرازی
لەرزا نە هوجووم نە جای داخ دەرد کێشا چون دوودیی دۆزەخ ئاهـ سەرد
واتش بە شاپوور بە گریانەوە بە جەرگ ڕێزەی چون بوریانەوە
ئەرێ هۆ جوان دانای ڕەوشەن دڵ سا چێشەن تەدبیر ئەی کار موشکوڵ
شاپوور وات هەی سەوڵ «جنة المأوي» ناف نافەی میشکین مودبیرەی ساوا
ڕای سەواب ئێدەن نەزانان بەی کار نە مەحرەم، نە خوێش، نە قەوم، نە ئەغیار
ڕوێ بۆ سەیر گوڵان گوڵزار پا بنیەر نە پشت شەبدێز ڕەهوار
جە ناگاهـ چون چەرخ تەور خۆش ئەنداز شەودێز شەوڕەنگ باوەر نە پەرواز
دەغدەغەت نەبۆ زوڵفان عەنبەر بێز باد نمەیاوا بە گەرد شەودێز
تەیکەر وێنەی تەیر بە زەوق و شادی کۆسار بە کۆسار، وادی بە وادی
منیش نە عەقەب تۆ مبۆ ڕەوان پەنەت میاوون ئاخر بە داوان
ئێد وات خانەمێ بەراوەرد وەبەر ساق جە تەڵای ساف، نقێم جە گەوهەر
واتش یەسەوقات شەهریاریەن پەی تۆش کیاستەن، یادگاریەن
خوسرەویچ قیبلەم جە تۆ بەتەرەن جە سەودای باڵات زامش خەتەرەن
مزانوو مەیۆ بە ئیستیقباڵت زەروورەن بە دین جەمین لاڵت
وەختێ یاوا پێت ئەو شای جەم شکۆ نیشاندەر خانەم تا بشناسۆ تۆ
شیرین وات چۆنەن نیشانەی خوسرەو چ تەورەن شێوەی شەهریاریی ئەو
واتش نەو خەتەن، تەمام لاڵ پۆشەن فێشتەر جە خورشید خاوەر شکۆشەن
باڵاش سەهی سەرو چەمەن مبێزۆ شۆڵەی شەم جە نوور حوسنش مخێزۆ
سەوزەی خەت نە پشت لەبان لاڵش نا حاشیەی حوسن زێبای زوڵالەش
منمانۆ شۆخ شۆخ شای دیدە سێوەنگ چەن ڕەنگ نە ڕوی قورس یاقووت خوش ڕەنگ
جە شۆخێ چون شاخ عەرعەر لەرزانەن قامەتش قەزای باڵا بەرزانەن
بە شان و شەوکەت شەهریار ئەو نیەن هیچ شاهێ هەر مەر کەیخوسرەو
بە حوسن و جەماڵ هیچش نیەن کەم ئەر نەسیب ببۆ بوینش بە چەم
ئەوسا مەزانتی من ڕاستم واتن ئەسکەندەر شەوکەت فەریدوون زاتەن
ئەر ئەو شەهەنشای توهەمتەن شکۆ موشەڕەف نەبی بە خاکپای تۆ
چون مودبیرەی شۆخ سوبخێز سەحەر ڕاگەی مەدائین وە تەعجیل تەی کەر
بە فەڕ و ئیقباڵ قەدەم بەر بە دەو بە مشکۆی بۆ میشک فەربەخش خوسرەو
جۆگە خادمان سەرا پەردەی شا مەحرەمان بەزم بەهەشت بارگا
قەدرت مگێران جە گشت زیاتەر منیان نە فەرقت چون شاهان ئەفسەر
هەم بە شەوق حوسن شا مبی مەسروور چوون مووسا بە نوور تەجەلای کۆی توور
سا خاستەر جە ئێد چێشەن مرادت حەق بە وەسڵ دۆس بکەرۆ شادت
ئێد وات بە تەعجیل هەرچی تەمامتەر «دەوڵەت زیاد» کەرد، ڕاگەش گرتنە وەر
جەودەما یاران زوڵف بۆ عەنبەرین چون پەروین جەم بین نە دەور شیرین
فەرماش تا سەیوان خوسرەوی گوڵزەڕ بار کەردن سەوڵان ساوای شاپەروەر
خاو خاو خەرامان شیرین ئەرمەن چەنی سوپا و سان یاوان بەو مەسکەن
تا چەن ڕۆ چۆگە چون هەردە جاران بە شاد منۆشا مەی چەنی یاران
بەڵێ دەروونش هەردەم مدا جۆش جە ئایر عەشق خوسرەو لاڵ پۆش