زه هر ګوره نن د لوړو په حصار ځم
زه هر ګوره نن د لوړو په حصار ځم
مثل نه لرم هيچرې چې په شمار ځم
که مې خپله بلندي موجوده نه وي
لکه باد هسې د غرونو په کنار ځم
له وحدته چې په امر را بيرون شوم
د کثرت په ملکو هره خوا په ښکار ځم
دا د مينې ملک مې خپل کړ سرترپايه
زه عاشق بندي د زلفو په هر تار ځم
د ناسوت په وهم ورک شوې عندليبه
زه هم ګل يم چې د مينې په بهار ځم
خپله مينه مې ښکاري تعليم مې ورکړ
زه غرڅه په کړنګونو د کهسار ځم
ملکوت ګوره خاصان د سوموي کړم
همېشه د می خوارانو په بازار ځم
که اشنائي مې چېرې ناز راباندې وکړي
دا مې نشته چې يمين ام که يسار ځم
که هر څو دا ستا د مينې وری دروند دی
ولې تل د خسته زړونو په کتار ځم
احمد شاه ته د زړه بورجل ته ګوره
بې ما څوک دی چې دا هسې په ګفتار ځم
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.
Public domainPublic domainfalsefalse