Jump to content

دیوان شاکە و خان مەسۊر/دڵداری ٩

From Wikisource
که‌مه‌ن ده‌رازان که‌مه‌ن ده‌رازان که‌مه‌ن ده‌رازان سه‌راو بازان
شرین نه‌مامه‌یل فه‌وج سه‌رداران گوڵ وه‌ وا ده‌ره‌یل فه‌سڵ وه‌هاران
مرواری چنه‌یل ئه‌ور وه‌هاران سه‌ونزه‌ به‌ش که‌ره‌یل شاخه‌یل داران
شرین شرینه‌یل ئێڵ و ئێڵاخان نه‌و گوڵ نه‌مامه‌یل بووسان و باخان
ئه‌و فه‌رهای کوشه‌یل پاێ بێستۊنه‌ ئه‌و که‌ێخوسره‌وه‌یل کاخ وه‌رینه‌
ئه‌و زۆڵه‌ێخایل زینه‌ت مه‌قامه‌ دڵداری یووسف پێان حه‌رامه‌
ئه‌و ئووردی له‌یل ده‌س وه‌ جامه‌وه‌ ئه‌و نازاره‌یل کول مه‌قامه‌وه‌
ئه‌و سپاێ گوڵ سه‌ونزه‌ زارانه‌ ئه‌و ئووردی عه‌زیم نه‌و وه‌هارانو
زۆڵفان چنینه‌ که‌مه‌ن وه‌ که‌مه‌ن دڵان ئه‌سیر که‌ن، وه‌ ڕووژ به‌ن وه‌ به‌ن
که‌مه‌ن که‌مه‌نان به‌هرام گووڕه‌ که‌مه‌ن درازان وه‌ زۆڵف شووڕه‌
که‌مه‌ن که‌مه‌نان وه‌ ڕۊ قاویان که‌س زیه‌ڵه‌ێ نیه‌ بچووه‌ ناوێان
که‌مه‌ن درازان وه‌ گه‌ێشت و گوزار خاک سه‌رسه‌راو کردنه‌ وه‌ وهار
خان مه‌سۊر: که‌مه‌ن که‌مه‌نان که‌مه‌ن پێمان خه‌ن دڵان مه‌واران وه‌ ده‌س به‌ن وه‌ به‌ن
دڵان مه‌گرن وه‌ ده‌س ته‌ن وه‌ ته‌ن شه‌هیدێ مه‌که‌ن بێ ‌غوسڵ و که‌فه‌ن
که‌فه‌ن باوه‌رن په‌ێ مرده‌ێ یاران که‌فه‌ن باوه‌رن ئه‌ێ که‌فه‌ن کاران
که‌مه‌ن درازان! که‌فه‌ن پووشم که‌ن له‌ پاێ خاک دڵ سه‌ر وه‌ دووشم نه‌ن
من له‌ێ به‌خت به‌د بێ نسیوه‌وه‌ وه‌ێ خۊن ڕشیاێ دڵ خه‌ریوه‌وه‌
وه‌ێ شین و وه‌ێ که‌س مه‌زانه‌وه‌ وه‌ێ شۊه‌ڵه‌ێ ئاگر خه‌م گرانه‌وه‌
که‌س وه‌فادار خاترم نیه‌ن که‌س خه‌وه‌ر نه‌ێرێ یه‌ قه‌ور کیه‌ن