Jump to content

دیوان شاکە و خان مەسۊر/دڵداری ١١

From Wikisource
شاکه‌: سووسه‌ن قه‌تاران سووسه‌ن قه‌تاران بچیم وه‌ سه‌روه‌خت سووسه‌ن قه‌تاران
سووسه‌ک قه‌تاران ماڵ له‌ ئێڵاخان سووسه‌ن قه‌تاران به‌ڕه‌زاێ شاخان
سه‌ونزه‌ گوڵ ده‌مه‌یل بووسان و باخان تازه‌ عه‌رووسه‌یل شاهان و خاقان
گه‌ل گه‌ل و تیپ تیپ سووسداێ یاران چۊ قه‌رازه‌ێ قاز نا په‌ێداێ واران
خان مه‌سۊر: من شه‌وار خه‌م بێ تۆ سه‌ر مه‌که‌م وه‌ چاو ئه‌سرین گووناێ ته‌ڕ مه‌که‌م
گاگا له‌ قه‌ومان و خیشان بێ زارم گاگا یاێ تون وه‌ خاتر مارم
یه‌مه‌ سه‌ر حه‌ڵقه‌ێ دڵ مه‌ده‌م وه‌ پێت تا بزانی چوه‌س ده‌رد لێوه‌و شێت
من بۊم وه‌ قه‌یس داێه‌م ده‌ر وه‌ ده‌ر وێش بۊ وه‌ قوڵه‌ێ له‌یل خاتر ته‌ڕ
شاکه‌ له‌ێ هووزه‌ شاکه‌ له‌ێ هووزه‌ دره‌نگ یاقووته‌ وه‌ لاله‌ پیرووزه‌
سیا ماڵ نشین سوو شکار به‌ره‌ شه‌س بژانگێ په‌ێ قه‌زاێ سه‌ره‌
سفێد سه‌وڵێگه‌، شاکه‌ له‌ێ وه‌ره‌ بۊشم یه‌ مانگه‌ یا قورسه‌ خوه‌ره‌
شه‌وق پێشانی چۊ سانگ دۆ هه‌فته‌ هه‌ر هه‌فته‌ له‌ پێشت دۆ هه‌فته‌ که‌فته‌
خوه‌ێ نیشان مه‌ێا باڵاێ نه‌ێ شه‌که‌ر بێ خوه‌ر له‌ ڕۊ بۊم یه‌ێ شه‌و تا سه‌حه‌ر
وێڵ بۊم له‌ خاڵ سینه‌و مه‌مانێ چۊ به‌زاز ده‌رچی سوو دکانێ
بازار و دکان داێه‌م له‌م بوو یاران له‌ وه‌خته‌، جما چوه‌د که‌م بوو
له‌و ساته‌و وه‌ره‌ پادشاێ شه‌وید ئه‌و شیرین وێنه‌، وێت که‌ێخوسره‌وید