دیوانا مەلایێ جزیری/ک

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
دیوانا مەلایێ جزیری  (1630)  by مەلایێ جزیری
قافییا ک

دلبەرێ من سەحەرێ هات ب تۆخ و ب یەدەک[edit]

دلبەرێ من سەحەرێ هات ب تۆخ و ب یەدەک سەد یەدەک بوون د بەری تێک ب سنجاب و وەشەک
بە ئەدەب چوومە تەوافێ ب زیارەت کەف و پا «قالَ: يا عاشِقُ و هاتيكَ يَدی هاتِ يَدَكْ»
دل و جان هەر دو م دانێ کو ئجازەت ژ مە خوەست «قُلتُ: أسْتَوْ دِعكَ الْباری اللهُ مَعَكْ»
تە دڤێ ساف و زەغەل ژێک ڤەدی تەجربە کە دا عیاری ب تەمامی بنومیتن تە مەحەک
دەورێ زولفا تە موسەلسەل ب نەزەر حەل کو نەبت نەزەرێ سافی دنێ سەر ددەرت نوقتەیێ شەک
ئاهووا من نەکو ڕەنجەک تە ب خاتر بگەهت ب خودێ کی تە کو ئەو سەگ ب خودی هات مەسەک
ب ئەڤینی مەلەک و چەرخ و فەلەک تێنە سەما ڕەوشەنن تێک ب مهرێ ژ سەما تا ب سەمەک
نەکو پەیوەستە ب یەک بن ژ سوڕێ عشقێ دو ڕووح دێ ب ئەشباحێ ببن واسل و پەیوەستە ب یەک
ژ موسەممایێ عەدەد و کسرەتێ ئەسما تو مەبین زەید و عەمرێن مە حەتا چەند دو نینە یەک و یەک
چ فەساحەت ب مەلاحەت وە ددێری تو مەلا ئەڤ ئەدایا تە د شعرێ وە شرینە و ب نەمەک

«تعالی الله» زهی حوسنا موبارەک[edit]

«تَعالی الله» زهی حوسنا موبارەک تەبارەک سەد تەبارەک سەد تەبارەک
مەگەر شیرین ب ڤێ شیرانییێ بوو «ألا شَمْسُ الَملاحَةِ قَدْ تُشارَكْ»
ژ غونچێن غونچەیا وێ گولعزارێ مە هەر غونچەک د دل دا مایە خارەک
ل تەختێ دلبەرێ ڕوونی ب شاهی ل تە شاهی موبارەک بت موبارەک
ژ دیدارێ مورادا من ببەخشی مورادا من ژ تە دیدارە جارەک
د دل دانی و دیسا دل دسۆژی «أتحرِق يا مليكَ الْحُسنِ دارَك؟»
ل تایێ عەرعەرا مەستانە نازک ژ لەونێ عەنبەری مەخمووری بارەک
د بێژم دا ب حالێ من بزانی ژ بەر حوببا تە بێ حالم ب جارەک
عزارێ گەر ل من دی تو ل دل دە «لأنَّ الْقلبَ قد يهوی عذارَكْ»
تە جەرگێ من ژ دل کر پارە پارە «فَجارَكْ يا بديعَ الْحُسنِ جارَكْ»
وەرە خانم بکوژ بستە ب خەنجەر مەلێ ئەمما ب دەستێ خوەی موبارەک

نازکەک من سەحەرێ دی ب جەمالا خوە نە وەک[edit]

نازکەک من سەحەرێ دی ب جەمالا خوە نە وەک حوور و ولدان و پەری بوو، نە بەشەر بوو، نە مەلەک
وەر تەماشایێ شەهیدێن خوە کە جارەک تو بنێ «أحسَن اللهُ تَبارَك» ژ دو چەهڤێن د بەلەک
سونبولێن تەڕ ل گولان پال ب مەستی ددەرن سووسنێن تازە ل نەسرین وەرەقان بوونە هەلەک
نازکا من کو ب مەستی د چەمەن هاتە خەرام ژ حەسەد چوونە خوسووفێ مەهـ و مهرێ د فەلەک
ئێ ژ غەفلەت تە ببینت کو دمینت؟ هەیهات! تە ب چەهڤێن د بەلەک کوشتنە مەزلووم گەلەک
زەررەیەک عشق گها کێ و ژ عەقلێ خوە نەبر «كُلُّ مِنْ صادَفَهُ داهِيَةُ الْعِشقِ هَلَكْ»
خوسرەوێ عشقێ کو ڕوونشت ل سەر تەختێ ووجوود «فَتَحَ الْقَلبَ عَلَی الْفَورِ وَ لِلْرَوحِ مَلَكْ»
وەهـ چ عشق و چ سەلامەت هەردو دوورن ژ یەکێ «كُلُّ مَنْ يَسْلُكُ حُبّاً سُبُلَ النار سَلَكْ»
ئاهـ بێگاڤ ژ دل تێن مە ژ پێتا د جەگەر بەس تو بێ فەیدە نەسیحەت کە مە دل بوویە پەلەک
ما ژ عومرێ مە چ مابت وەرە ئێدی ڤ مە ڕا دا د ئەقتارێ ووجوودێ بکرین سەیرێ مەلەک
د ئستوائێ کو ژ حوسنا تە ڤەدا لامعەکێ «نَظَرَ الشَمْسِ مِنَ الشَرقِ إلی الْغَربِ دَلَكْ»
ئافتابێ کو نە تەسویر ژ حوسنا تە بتن «نورُها فی نَظَری ظُلْمَةُ داج وَ حَلَكْ»
ژ هەوا بەند تە کرم شوبهەتی بایێ د سڤک چ ژ بسکا تە ببێم؟ ئاهـ ژ بسکا تە چەلەک!
ئەز ژ بسکا تە ڤەڕستم مە تەلەب کر لەبێ لەعل لێ د چاها زەقەنێ بێ سەر و پا چوومە هەلەک
ب ئومێدا تە هومایێ نە مەلێ تۆڕ ڤەدا وەر تەماشایێ جەهان بوویە هەمی تۆڕ و شەبەک