Натвон зи чашми шавқ рамид, эй ҳилоли ид, Аз сад нигаҳ ба роҳи ту доме ниҳодаанд. Бар худ назар кушо, зи тиҳидоманӣ маранҷ, Дар синаи ту моҳи тамоме ниҳодаанд.