Ҡаты ауырығанда Салғылы шыр һөйәк ҡарсыҡ Яҡында ғына йөрөй, Бала алдашҡан шикелле, Күрмәгән була юрый... Әллә ялыныр ти микән? Бик иҫем китте бына: Йәшәр өсөн тыуған кеше – Үлер өсөн дә тыуа. Намыҫлы үтелде ғүмер, Эшләнде эшләйһе эш, Илап донъяға килеүсе Көлөп китергә тейеш. Ауырлыктар ҙа күрелде, Биҙмәнем тик донъянан, Мин ерҙе һөйөп туйманым, Шуны ғына ҡыҙғанам!
