Юись пилэн ӧпкелемез (Айво Иви)

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Юись пилэн ӧпкелемез
Автор: Айво Иви
1919 ар


Юись пилэн ӧпкелемез


Куиньмой ӵоже туж уно,
Арак юи туж кужмо.
Куиньмой гинэ ӧвӧл ини.
Куинь ар ӵоже юисько.

Султӥ, тыртӥ — асме уськи,
Уськыса, уськыса паймисько:
Кутэ пӧсьтэм, дӥсе ӧвӧл,
Ог-ванэз но ӟустари.

Изьые но ӧвӧл, пӧзьые ӧвӧл…
Киы-баны сьӧдэктэм.
Йыры берга, сюлэм кезегъя,
Чидан уг лу макмырлы.

Куинь ар ӵоже ӟеч муртъёслэсь
Пегаса ветлӥсько мон ини.
Юись луи, янгыш луи,
Возьыт атай доры пырыны.

Юи-юи, гольыш кыли,
Ваньзэ вузай, юртме быдтӥ.
Сюрес вызэ, канава дуре,
Гуждор вылэ мон пукси.

Бусыын тӥни гырисьёс
Сиськыны берто ни нуназезэ.
Нуназе вуэмъя кӧт сюма…
Маин веськатом макмырме!

Сюрес вылтӥ кошкись муртъёс
Чиньыеныз возьмато мон шоры:
«Тӥни, шуо, ачиз пинял —
Асьтэм, галаке кельтӥськем!»

Мылы-кыды секыт луиз,
Со кылъёсыз кылыса.
Кызьы кыли таӵе шуса,
Малпан куськи ас поннам.

Тодам лыктӥз вордскем юртэ,
Анай-атай коркае…
Малпай, малпай — кӧт ӝож луиз,
Синкылие кисьтӥськиз.

Кытчы мыном, кытчы пыром,
Кинлы вералом кайгыме!
Кин жалялоз, кин эркиялоз,
Кин либатоз сюлэмме?

Кызьы шуын ӟудэм бере,
Кылме верасько анайлы:
Малы, анай, монэ вордӥд,
Малы юыны дышетӥд?

Тон ке визьмо луысалыд,
Ӧй мон кыльысал галаке;
Юыса, юыса костаськыса,
Ӧй ветлысал мон тазьы.

Вож дыръям ик юон пӧлтӥ
Нулдӥськод вал тон монэ,
Юон люкеттэ ымам кисьтаса,
Юыны дышетӥд тон монэ!

Пие висьтэм, ужан асьтэм,
Ятэ потыса костаське,
Асьме сюдын ӧз яра шуса,
Кылдэ эн вера табере;

Малы монэ Инмар кылдтэм,
Малы вордскем дуннее?
Арам йыры, арам пыды,
Арам будэм мугоры.

Муртъёс монэ серем каро…
Возьытэз тыныд мед луоз;
Верам кылзы, курлам кылзы
Тынад пеляд мед пыроз!

Куинь-арес дыръям ик люкеттэ сектаса,
Монэ юыны дышетӥд…
Секыт кылъёсылы ӝож эн луы
Пидэ жаляса эн бӧрды

Малы, анай, монэ вордӥд,
Вордын-ке монэ ӧд тоды?
Инмар судын ответ сётод
Пиед понна тон ачид.