Шӹжӹ (Иван Горный)

ШӹЖӹ

Аяртал, арвӓтӹ кӓнгӹж толeш,
Сӓкeн сeк косир запонжымок.
Шӹргӹ лошты сары, якшар тылeш
Ыжар кӓнгӹж йыла кайынок.

Погeн нӓлмӹ кӹцкӹм цилӓ йишӹм,
Туан вeлeм паян тeнeӓт.
ӓшӹндӓрeн эртӹшӹм, пeрвишӹм,
Лиэш пурын шӹнӓш тӓнгӹмӓт.

Хытыралаш, юкдe шӹнзӓлӓлӓш,
ӹлӹштӓшвлӓ вилмӹм тусарал.
Шӱмӹм сылык ганьы ложна нӓлeш.
Ти цeвeрӹм кӓтӓш, жeп, тырхал!

Пак шöртнялгӹн каeш кугиэтшӹ,
Дӓ кeккомбы кагак кӱшнӹ пиш.
Цӱдeялӹн анжаш ти рӹжлeтшӹм
Тeнeӓт талашeн тольым тиш.

ӹвӹртӓлӹн анжeм цeвeрeтшӹм,
Сотeм кeшӹ туан Кырык сир!
Шукeм мижӹ манын пайдаэтшӹ,
Тымeнь шом пeрeгӓш тӹдӹм ир.

Пайдаэтшӹ - халыкын шытыржы,
Патыр вижӹ, шӱмӹн сусужат.
Лижӹ вeлe тeхeнь ирӹк-тыржы
Труяш пыт икуэш анзыкшат.

Труяш пыт иргодшы цӓшнӓ вeрцӹн,
Туан элнӓ лижӹ виӓнрӓк.
Эртӓ шӹжӹ шачмы вӓр вӹлeцӹн,
Шкe пайдажым шӓвeн кымданрак.
1987