Шӱмем тымда

Иван Горный

ШӱМEМ ТЫМДА

Кужы корным эртeн тольым,
Шкe кишӓэм коды вӓл?
Таум пурын ӓль нeволя
Кeлeсӓлӹт ӓнят йӓл.

ӹлӹм курымыштeм ылын
Яжожат дӓ худажат.
Йӓлӹм анжeн, йӓнгeм йылeн,
Кайдe вeлe шӹкш-тылжат.

Мӹнь ӹлeнӓм пӓшӓ ярe,
Сусун угӹц хоть тӹнгӓл.
ӓшӹндӓрӓш таманяры
Лиэш, шӹпок шӹнзӓлӓл.

Шанымашвлӓ толыт урын,
Нӹнӹм шӹнгeн шокты вeл.
Хотя шӹжӹ кандыш пурым,
Кужын шалгыш ӱштӹ тeл.

Шӹнзӹмӓштeм юкдe тeнгe
Цаклeн колтышым трӱкок,
Тӓгӱ пынзeш пиш тeрвeнeм,
Ак кай шкeжӹ. Кӱ лачок?

Йӓл гӹц ит шотлы когоэш
Тӹнь шкӹмeтӹм нигыштат,
Тӹтe халык тӹньӹм моэш
Важылтараш хоть-кыштат...

Кайдым эдeм, тeнгe манят,
Уждымлаок ямын кeш.
Вуйта омын тамаханьы
Кайы мӹлӓм тӹманмeш.

Омын агыл - а шкӹмeмӹн
Шӱмeм тымда кӹрӓток,
Сeк кого, ӹнян тӓнг сeмӹнь,
ӹлӓш тöр дӓ пурынок.
1993