Шоныд корсьысьяс

by Аноним

Паныдасис ӧш межкӧд дай юалӧ

— Кытчӧ нин межыс мӧдӧма?

— Шоныд гожӧм корсьны.

— Мунам тшӧтш, – шуӧ ӧш.

Мунӧны. Паныдасис порсь.

— Кытчӧ нӧ нин мӧдін, порсьӧй?

— Шоныд гожӧм корся, — шуӧ порсь.

— Мунам тшӧтш миянкӧд.

Мӧдісны куимӧн. Паныдасис налы дзодзӧг.

— Кытчӧ нин мӧдӧма дзодзӧгыс? — юалӧ ӧш.

— Шоныд гожӧм корсьны.

— Сідзкӧ лок миян бӧрся.

Мунӧны нёльӧн нин. Паныдасис петук.

— Кытчӧ нин, петукыс мӧдӧма?

— Шоныд гожӧм корся.

— Ми шоныд гожӧм жӧ корсям. Лок инӧ тшӧтш мунам.

Мунӧны витӧн. Сёрнитӧны, кыдз кутасны кӧдзыд тӧв коллявны. Ӧш шуӧ:

— Вайӧ жӧ ӧтвывлысь керка вӧчамӧй!

Дыш лои уджавны налы да ставныс кутісны бӧрыньтчыны.

Меж медвойдӧр шыасис:

— Мый нӧ керкасьыс? Менам пасьӧй шоныд, аддзанныд гӧныс.

Порсь рукӧстіс:

— Ме некутшӧм кӧдзыдысь ог пов, кодйыся му пиӧ дай керка оз ковмы.

Дзодзӧг герчкӧ:

— Ме коз вылӧ кая, ӧти бордӧс вольсала, мӧд бӧрднам шебрася, кӧдзыдыд менӧ оз и аддзы.

Петук шуис:

— Ме сідз жӧ тӧвъя, керка оз ков.

— Ті кыдз гаж, — шуӧ ӧш. — А ме сувтӧда керка.

Ӧтнас ӧш вӧчис керка, дай овмӧдчис сэтчӧ.

Воис кӧдзыд тӧв. Быд ловъя лов корсьӧ шоныд. Меж дыр кынмис, сэсся локтіс ӧш керка дорӧ дай вӧзйысьӧ:

— Лэдз, зонмӧ, шонтысьны.

— Ог лэдз, — шуӧ ӧш: — тэнад ӧд пасьыд шоныд, мый керкасьыс.

— Он кӧ лэдз, ӧддзӧдчӧмӧн люкышта, дай ӧдзӧстӧ жугӧда.

Ӧш гӧгӧр артыштіс дай лэдзис.

— Гашкӧ пӧ збыль жугӧдас да.

Порсь кутӧма кынмыны, руксӧ локтӧ:

— Лэдз, зонмӧ, шонтысьны.

— Ог лэдз, — шуӧ ӧш. — Тэ ӧд му пиӧ кодйысян да некутшӧм керка оз ков.

— Он кӧ лэдз, керка мудӧдтӧ кодъя да аслыд жӧ кӧдзыд лоӧ.

Мый сэсся керан? Лои лэдзны.

Сійӧ жӧ лунӧ локтісны дзодзӧг петуккӧд. Вӧзйысьӧны:

— Лэдз, ӧшкӧй, шонтысьны миянӧс.

— Ог лэдз, — шуӧ ӧш. — Тіян морт кыкӧн бордъясныд: ӧтисӧ вольсаланныд, мӧднас шебрасянныд. Оз ков тіянлы некутшӧм керка.

— Он кӧ лэдз, — шуӧ дзодзӧг, — став нитштӧ кер костъяссьыд перъялам, аслыд жӧ кӧдзыд лоӧ.

Мый сэсся керны? Лои лэдзны ставнысӧ.

Овмӧдчисны витӧн дась вӧчӧм керкаад.