Тилебаш. Ситдиҡова Гүзәл .

{{Текст тураһында

|Ирекле китапхана - башҡортса Викитека

| Исеме =«Тилебаш! (Пушкин/Ситдиҡова)…»

| Тәржемәсе = Гүзәл Ситдиҡова (1889—1966)

| Тәржемә ителгән ваҡыты = 2005

|Төп нөсхәлә исеме: Делибаш.

| Төп нөсхә теле = русса

Делибаш

Перестрелка за холмами;

Смотрит лагерь их и наш;

… На холме пред казаками

Вьется красный делибаш.

Делибаш! не суйся к лаве,

Пожалей свое житье;

Вмиг аминь лихой забаве:

Попадешься на копье.

Эй, казак! не рвися к бою:

Делибаш на всем скаку

Срежет саблею кривою

С плеч удалую башку.

Мчатся, сшиблись в общем крике...

Посмотрите! каковы?..

Делибаш уже на пике,

А казак без головы.

Тилебаш

Тау артлап атыштар бара;

Яҡтар ҡыла тамаша;

Тилебаш дыуамал, ҡара,

Атта елә тау аша.

Тилебаш! инмә алышҡа,

Йәллә әүәл йәнеңде,

Амин, тип ауаз һалышҡа

Һөңгө тишер тәнеңде.

Әй казак! яуға атылма,

Ҡайҙа шулай ашҡындың:

Тилебаш ярһыу атында

Ҡырҡып алыр башыңды.

Еләләр, үс-нәфрәт таша,

Бер кем һелтәнмәй яҙа:

Һөңгө үткән тиле аша

Һәм башһыҙ ята казак.

«Делибаш» - А.С. Пушкиндың урыҫ-төрөк һуғышы ваҡытында яҙған шиғыры. Шиғырға атама биргән һүҙ төрөк сығышлы һәм беҙгә тәржемәһеҙ ҙә аңлашылып тора - тилебаш, йәғни, дыуамал.