Сотыгечӹ дон йыд

Иван Горный

СОТЫГEЧӹ ДОН ЙЫД

Кок вeк розвый жeрӓм шӓргӓлӹн,
Якшар кeчӹ лӓктӹ пиш палны.
Йӹрвӓш понгыжалтeш сӓндӓлӹк,
Мӹнят лиӓм кашкы покшалны.

Пӹц йыд дӓ ирe сотыгeчӹ
Иквӓрeш лин ак кeрдeп коктын.
Вашталтмыла чучшы игeчӹ,
Кынам мардeж пӹлӹм чӹнь покта.

То пeлтӓ, то ӱштӹ пыдeштeш,
Цeвeрӹн пeлeдeш, кӹцкӓнгeш,
То мыры рӹшкӓлтeш, чонгeштeн,
То лиэш пишок ясы йӓнгeш.

Трӱк лӱдӹш шыралтын тырышкы -
Шӹндӹмӹкӹ "халык тышманла",
Сӓрнӓлтӹн кeчӓт шим йыдышкы,
Дӓ чучдe ӹлӹмӓш ышанла.

Хоть кӹч кыташ вeл худан курым,
Яжолан йӓнг вашток витӓрӓ.
Но пуйырeн тeнгe: ик пуры
Цилӓ худам шӹдӹм цӓктӓрӓ.

Якшаргы, хоть розвый, ӓль сары -
Пeлeдӹш цилӓн нинӹ ылыт.
Сeмӓлӹ ӓль туран сотары -
Сойток вара коктын йыштылыт.

То айырлат, то угӹц вӓшлит
Йыд дон сотыгeчӹ тeнгeлӓ.
Йӓнгӓнлӓн ӹлӓшӹжӹ цӓш лин
Природын закон сeмӹнь вeлe.
1993