Зи рӯйи баҳру сари кӯҳсор меоям,
Валек менашиносам, ки аз куҷо хезам.
Диҳам ба ғамзада тоир[1] паёми фасли баҳор,
Таҳи нишемани ӯ сими ёсуман резам.
Ба сабза ғалтаму бар шохи лола мепечам,
Ки рангу бӯ зи масомоти ӯ барангезам.
Хамида то нашавад шохи ӯ зи гардиши ман,
Ба барги лолаву гул-нармак овезам,
Чу шоире зи ғами ишқ дар хурӯш ояд,
Нафас-нафас ба навоҳои ӯ даромезам!
