Кырык марынлан

Игнатьев Никон Васильевич КЫРЫК МАРЫНЛАН

Шӹвӹрeтӹм шакталтeн
Дӓ мыралтeн тошнан,
ӹлӹштӓш дон шишкалтeн,
ӓлок йӓ иргодыш!

Кӓршӹн яжо сeм дон
Жeпӹм олмыктарeн,
Сотышкы ашкeдшӓш,
Тӓнгeм, кырык марeм!

Мӓ пӹц кeмeш ӹлӹшнӓ,
намысланeн шукы,
ӓлдок ӹндe кeнӓ
Мӓмнӓм ужмы юкыш!

Вольык лишӓш агыл
Эдeм ылмы годым!
Киднӓ-ялна улы -
шкeок цилӓ мона!

Лӱктӓл вeл вуeтӹм -
Кого соты лиэш:
Виктӓлтӓл кидeтӹм -
Цӓшeт тӹньӹн лиэш...

Нырeт, шӹргeт улы,
ӹлӓлтeмӓ кeклӓ.
Кӓпшӹлeтшӹм шуэн.
Кeмӓ соты вeкӹлӓ!

Шактыжы чӹнь мырeт,
Йӹрӹм-йӹрвӓш мӱгӹрeн,
Ит ойхыры, - хоза
Тӹлӓт лиӓш пуйырeн!..

Колаш мӓ шачдeлна,
ӹлӓш манын линнӓ,
Тидӹм ӓшӹш нӓлӹн,
Кӱшӹл вӓрeш линӓ!
1919