Был заманда ихлас дуҫты табыу ҡыйын,
Юҡһа юха теллелек, әшнәлек — ул кемдә юҡ.
Әһле зөхрәфтән* бәғзегә белдерһәм дә хәлемде,
Ярлының зары һимеҙҙең төшөнә кергән дә юҡ.
Ҡайғы упҡынына төштө юҡтан ғына был ғәрип, тип,
Әҙәп һаҡлап, мин бахырҙы бер килеп күргән дә юҡ.
Атаҡлы дин ҡәрендәштәр бер ҡыҙғанып,
Күңел өҫөн был тарафҡа сәләмен биргән дә юҡ.
Хоҙайым камиллыҡ өҫөн яҡшыларға ҡушмаһа,
Был кәйефтән сығыуға һис бер өмөт миндә юҡ.
Ләкин был эт өмөт өҙмәй, оялыу йөҙөндә юҡ,
Фатиха — хандарҙа, һеҙҙән ни булыр — белгән дә юҡ.
