Дуо (Иқбол)

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

Дуо


Эй, ки аз хумхонаи фитрат[1] ба ҷомам рехтӣ,

З-оташи саҳбои[2] ман бигдоз минои[3] маро.

Ишқро сармоя соз ас гармии фарёди ман,

Шӯълаи бебок гардон хоки Синои маро.

Чун бимирам, аз ғубори ман чароғи лола соз,

Тоза кун доғи маро, сӯзон ба саҳрое маро.


Муҳаммад Иқболи Лоҳурӣ

  1. Офариниш, хилқат, сифат ва хислати табии инсон.
  2. Ба маънои қадаҳи шароби
  3. Шиша, обгина, маҷ. осмониранг, кабуд.