Дзоля козёлъяс кӧинкӧд
Оліс-выліс кӧза; вӧр шӧрын керка лэптіс, дзоляяссӧ чужтіс-быдтіс. Быд лун кӧза ветлывліс сёян понда яг вылӧ. Ачыс мунас, дзоляяслы тшӧктас ёна-ёна пӧдласьны, кодлыкӧ абу восьтыны. Кӧза гортас бергӧдчас, ӧдзӧсӧ торскӧдчас, сьылас:
«Козёл ныв-пиянӧй,
Игантӧ вештӧдӧ, восьтысьӧ!
Тіян эньыд локтіс,
Йӧв вайис.
Ме, кӧзаӧй, яг вылын вӧлі,
Небыд турун сёйи,
Кӧдзыд ва юи;
Йӧв кисьтысьӧ вӧра вывті,
Вӧра вывсянь кок гыж вывті,
Кок гыж вывсянь уль му вылӧ».
Дзоляяс кывласны эньсӧ, сылы ӧдзӧс восьтасны. Сійӧ удас-вердас найӧс, сэсся мунас видзсьыны. Кӧзаӧс кӧин кывзіс; кодыр сійӧ муніс, керка ӧдзӧс дорлань кӧин воис, кыза ыджыд кыза шыӧн сьывны пондіс:
«Ті, дзоляясӧй, ті, аянӧй,
Игантӧ вештӧдӧ, восьтысьӧ!
Тіян эньыд локтіс;
Йӧв вайис...
Кок гыж тыра ва вайис!»
Дзоляяс кывзісны, сэсся шуӧны: «кылам, кылам! Энь шыӧн он сьыв: эньӧй сьылӧ вӧсниджыка, оз сідз лыддьыштлы», кӧинлы ӧдзӧс эз восьтыны. Кӧин муніс весьӧн, абу солаӧн сёйӧм бӧрын. Энь локтіс, дзоляяссӧ ошкис, мый тай найӧ кывзісны сійӧс: «Вежӧраясӧй ті, дзоляяс, мый кӧинлы эн восьтӧй; сійӧ эськӧ тіянӧс сёйис».
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |