Данилов - Кеҥеж
ойлымаш
Борис Данилов
Уржа-сорла деч ончыч, кеҥеж рӱдӧ годым, кок арня утла ояр шогыш. Тунам ялысе икшыве-влак эҥерыш йӱштылаш волышт, левыктен опталме гай вӱдышто шер теммеш пӧрдальыч, южгунамже кол эҥырашат коштыч.
Ял шеҥгеч кумда каваш тул ора гай кече нӧлтеш. Тудо эрдене яндар-яндар, пуйто ала-могай кугу океан гыч йӱштыл лектынат, чевер ӱжара гай солыкшо дене чурийжым арун ӱштыл шынден...
Кеҥеж йӱд кӱчык гынат, вучымо годым жап лӱмынак эркын эртымыла чучеш. Йӱдшо, а йӱдшо могай! Уло пӱртӱс тамле омо дене мала. Арама лоҥгаште да купышто гына шушпык-влак нойымыштым огыт пале, шке семыштым тӱрлӧ семын кадыртылыт. Кӱшнӧ тылзе иеш, малыше тӱням орола да эҥер вӱд ӱмбак кудалтыме ший салмажым шыпак мушкеш.
Коклан-коклан кол-влак чумал колтат, да вӱдонго йырваш лӱҥгалт шарла. Тыгай леве йӱдым мӧҥгыштӧ гын пӧртӧнчылан але чуланеш леведыш деч посна малаш лиеш...