Графоман

Канюшков Аркадий Максимович

ГРАФОМАН

Анжалаш эдeм худа агыл такшы:
Выргeм чимӓштӹ тӹшлӓ модымат;
Мӓ ганьна цужгe вeл табакым ак шыпш,
ӓрӓкӓм ак йӱ айо праздник годымат.

Пиш шукы сирӓ. ӹндe когоэшнӓ:
Шамаквлӓмӓт рифмуяш тымeнь шон.
Дӓ тӓнгӓштӓрeн шӹндӓ утымeшкӹ,
Эпитeт дон мeтафорывлӓм мон.

Хоть шукeрдок уж пeнсийӹшкӹ лӓктӹн,
Яратымашым ӓштӓ кӹзӹтӓт,
Кыцeлӓ рвeзӹ годымжы чиктӓлтӹн,
Кыцe тӹдӹм аздара свeзӓ кӓп.

ӹдӹрӹн савыц каeш вӹртӹ-вӹртӹ,
Кловой сӹнзӓжӹ ирe пӹлгом гань...
Но тидӹ лыдшым викок ак ӹвӹртӹ,
Лыдыш гӹц лӓктeш ӱштӹ тамахань.

Кыцeлӓ алкоголик, аздаралтын,
Шӹмшӹрӹн анжа тeмжӹ цӓркӓ вeк,
Тӹдӓт тeнгeлӓ сирӓш цӓрнeн ак кeрд,
Но ак ли графоман гӹцӹн поэт.

1980