Вӹкем тӹнь анжет, манат

Арисова Людмила

Вӹкем тӹнь анжет, манат:
«Тӹлӓнет шӹдӹрӹм кычыктем,
Шоам пӹлгомыш.
Тӹлзӹм мӹнь ядам кечӹ дон
Вӓшлиӓш, ӹнянет?»
Анжем тӹнь вӹкет, мам вӓл келесӓш?
Тек мондет мӹньӹм, ам керд шӹдешкен.
Одыра тӹнь ылат,
Хваленӓт тӹнь мыштет, шукым яратенӓт...
«Келесӹ, – мӹнь ядым, – кердӓт келесен
Кӹзӹт мӹлӓнем шаям, лач иктӹм «яратем»?
Вӹкем анжальыц, ядын тамажым сӹнзӓэт.
Вуйым вес векӹ сӓрӓльӹц
Дӓ угӹц тӹнгӓльӹц: «Ынгылет?..»
Ынгылем, ит попы шукым. Ынгылем.
Шаям сӓрӓлӓм вес векӹ:
«Анжы, кек комбывлӓ кеӓт
Мӓ дорцынна шокшы вӓрвлӓш...»