БЕҚИЁС [бе.. + қиёс] 1 Қиёс қилиб, солиштириб бўлмайдиган даражада; беҳад, чексиз. Беқиёс ҳурмат. н Алишер Навоий ижоди беқиёс уммон. «Ёшлик».
2 Ўхшаши, тенги йўқ; мислсиз. Беқиёс гўзал/шк. м Енгил оромбахш шамолда елпи-наётган гиёҳ/шр беқиёс чиройли, сўнги йўқ ёқимли эртак айтаётгандек бўлди. Шуҳрат, Умр поғоналари. Ҳалима Носированинг беқиёс санъати, табиий ва бетакрор овози халқимиз қалбидан чуқур жой олган. «Саодат».