БЕШМАТ \ф. Ai+j^ - пешбанд, фартук] шв. Бели хипча қавима уст кийими. Қора бешмат. м Бирига кавказча бе шмат кий-дириб, бирининг елкасига ёғочдан ясалган бешотарни осиб қўйиб, суратга олади. С. Аҳмад, Жимжитлик. Кўп-кўп тиллақошлар, бешмат, кашталар — бувисининг, хуллас, қолган мероси. «Шарқ юлдузи».