БЕФАҲМ [бе.. + фаҳм] Нарса-ҳодисани тезда фаҳмлай олмайдиган, унча-мунчага фаросати етмайдиган, калтафаҳм, фаҳмсиз. Бефаҳм киши. Бефаҳмнинг дарди ўзига юк.
Мақол. н Йўқ, бунгаҳаёт эмас.. бефаҳм, ен-гилтак Зайнабнинг ўзи айбдор. С. Зуннунова, Кўк чироқлар.