БЕБАХТ [бе.. + бахт] айн. бахтсиз. Бебахт қиз. н Бебахт Зубайда! Шу қўшиқни яхши кўрар эди. К. Яшин, Ҳамза. Мутавалли Руҳилло хонадонидаги ўша бебахт кунлари ёдига тушса, юраги орқага тортиб кетарди. Мирмуҳсин, Чодрали аёл.
Oʻzbek tilining izohli lugʻati ← БЕБАРОР БЕБАҚО →
БЕБАХТ [бе.. + бахт] айн. бахтсиз. Бебахт қиз. н Бебахт Зубайда! Шу қўшиқни яхши кўрар эди. К. Яшин, Ҳамза. Мутавалли Руҳилло хонадонидаги ўша бебахт кунлари ёдига тушса, юраги орқага тортиб кетарди. Мирмуҳсин, Чодрали аёл.